15 vragen voor Mila Jansen

Of het nu gaat om reizen, schrijven of nieuwe ideeën uitwerken, Mila Jansen doet het allemaal. Ze heeft onlangs haar autobiografie ‘How I Became the Hash Queen’ uitgebracht. We ontmoetten Mila in Amsterdam voor een interview en spraken over wiet, het leven, zaken en reizen.

Hoe werd Mila de ‘Hash Queen’? Het is letterlijk het verhaal over een reis. Je kunt haar boek hier bestellen. Nog niet overtuigd? Lees onze volledige boekrecensie of dit interview dat we met haar hadden op een zinderend hete zomerdag in de Hortus in Amsterdam.

  1. Wat zijn de drie belangrijkste dingen in je leven?

Ik denk absoluut mijn kinderen en ongetwijfeld het boeddhisme en alles wat het me gebracht heeft en daarbij ook de tochten die ik maakte in de Himalaya. Ik hield daar erg van.

  1. Hoe heb je alle details al die jaren kunnen onthouden?

Ik had een prachtig dagboekje van ’68 tot ’72, gewoon een klein boekje dat me erg heeft geholpen. Jammer genoeg ben ik het dagboek intussen verloren, maar de informatie over die tijd komt daaruit. En mijn kinderen wijzen me altijd op wat ik verkeerd vertel. Ze zeggen: “Dat was toen helemaal niet!” en “Herinner je je niet dat zij daarbij was?” en dan denk ik: oh ja.

Een oude en jonge foto van Mila Jansen naast elkaar
  1. Hoe lang heb je over het schrijven van het boek gedaan?

Elf jaar. Lang geleden ben ik ermee begonnen. Ik schreef toen vijf of zes jaar en legde het weer weg. Ik kon er zo’n drie jaar niet naar kijken. Het was te veel voor me of zo. Toen, op een gegeven moment denk je na over alles in je leven en alle dingen die je niet hebt afgemaakt en op de een of andere manier had ik zoiets van: maar dat boek kan ik nog wel afronden. Ga er gewoon voor zitten en doe het, dus toen heb ik het weer opgepakt.

  1. Hoe zou je jezelf in een zin omschrijven?

Nou, ik ben denk ik allereerst moeder en ik heb hard gewerkt om het allemaal voor elkaar te krijgen.

  1. Was er een moment waarop je dacht: F*** this! Ergens spijt van?

Ik denk dat ik mijn donkerste dagen beleefde ergens toen ik met vier kinderen in de Himalaya woonde, dat waren zware tijden. Niet omdat ik op dat moment blut was, maar het leven leek soms te veel. Ik kwam erachter dat huilen gewoon een vorm van genotzucht is, en het heeft geen nut om toe te geven aan negatieve dingen, omdat dat nergens toe leidt. Je moet er gewoon mee ophouden en ik denk dat ik in het boek schrijf dat ik een niettang nodig had om die lach op mijn gezicht vast te zetten, omdat het geen zin heeft om in je eigen shit te blijven hangen.

  1. Kun je ons je boek laten zien?

Ik wil je het boek laten zien dat ik geschreven heb. Het heet ‘How I Became the Hash Queen’. Je kunt je met recht afvragen: waarom is zij in godsnaam de hasjkoningin geworden? En dit kan ik wel kort vertellen.

Een jonge Mila Jansen in zwart en wit draagt ​​een gestreept shirt en een hoed

Het is omdat ik de eerste mechanische manier heb bedacht om trichomen, de kristallen op de marihuanaplant, van de rest van de marihuana te scheiden. Ze maken al duizenden jaren hasj, maar het scheiden van de kristallen gebeurde altijd met de hand.

Op een avond stond ik voor mijn… oh en ik deed het altijd met een zeef en schudde het plantmateriaal, zodat er een paar kristallen af vielen en dat duurde echt uren. Op een avond stond ik voor mijn wasdroger en realiseerde ik me dat hoe de kleding in de machine ronddraaide precies hetzelfde was als wat ik op kleine schaal met de hand deed.

Dus de volgende dag liet ik de jongens waarmee ik werkte een oude droger kopen en we trokken het verwarmingselement eruit, want warmte is niet goed voor het scheiden van de kristallen. We deden een zeef om de trommel en stopten er wat marihuana in, zetten het ding aan en ja hoor, vijf minuten later lagen alle kristallen onderin. Dat was de eerste mechanische manier om dit te doen. Ik begon ze te produceren en we verkopen ze nog steeds, Pollinators® noemen we ze.

  1. Je hebt veel gereisd. Wat is je favoriete bestemming en waarom?

Ik vind dat de beste plek precies daar is waar ik nu ben. Want je kunt altijd over de toekomst en het verleden dromen, maar evengoed gelukkig zijn waar je bent en ervan genieten.

  1. Is er een plek waar je nog wel eens naartoe zou willen gaan?

Oh, ik denk heel veel plekken. Ik wil naar de jungle, ik wil naar Antarctica, Alaska misschien. Ik zou graag helemaal naar het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika willen. Het schijnt daar geweldig te zijn. Of het gebeurt weet ik niet, misschien.

  1. Is er iets dat je altijd meeneemt op reis?

Nou, naast mijn paspoort en tandenborstel… alles om een goede joint te rollen.

  1. Wat rookt Mila? Heb je een favoriete soort?

Ik rook vooral hasj, ik vind de bloemen niet lekker om te roken. Dit komt doordat toen ik in 1965 in Amsterdam begon met roken, er alleen maar hasj was, en toen ik naar India liftte was er ook alleen maar hasj. Pas 23 jaar nadat ik hasj begon te roken kwam ik in aanraking met wiet.

In ’88 kwam ik terug naar Amsterdam en de stad was bezaaid met coffeeshops en ze hadden allemaal wiet. Ik denk dat mijn meest intense rookervaring ooit was toen ik in de Himalaya met een aantal sadhu’s was. Dat zijn monniken die rondzwerven, ze hebben geen bezittingen, ze roken chillums omdat het ze dichter bij hun god Shiva brengt.

We gingen met ze mee de bergen in en ze lieten hun beste planten zien. Ze keken neer op de enorme planten die in de vallei groeiden. We klommen hoger en daar stonden kleine planten. Het was ruim boven de 3000 meter en er lag sneeuw op de kleine planten die bleven leven en op bonsai’s leken.

Ze waren helemaal gedraaid en kronkelig en hun toppen waren vrij klein. Maar we wreven ze en stopten ze gelijk in een chillum. Dat was denk ik de waanzinnigste ervaring: toen ik naar beneden liep, leek het alsof ik lsd had gebruikt. Alle geluiden, alle kleuren waren zo intens en we vlogen gewoon. Dat was een geweldige hasjervaring.

  1. Waarom houd je meer van hasj dan van wiet?

Waarom zou je een heleboel dood plantaardig materiaal oproken als je alleen maar het eindresultaat wilt. De actieve ingrediënten zitten in de kristallen, niet in het groene blad. Dat kan ik wel zeggen, maar natuurlijk mix ik het zelf met een beetje tabak, dus gebruik ik alsnog dood plantaardig materiaal.

Ik weet niet, ik denk dat het gewoon komt doordat ik al 23 jaar zo rookte voordat ik wiet probeerde en ik vond het effect en de smaak niet zo lekker. Aan de andere kant zie ik wiet en hasj als bier en wijn.

Een wijndrinker zal zelden bier drinken en een bierdrinker zal nauwelijks wijn drinken. Ook al bevatten ze allebei in meer of mindere mate alcohol en hebben ze ongeveer hetzelfde effect. Met wiet en hasj is het net zo. Het is gewoon een kwestie van keuze. Het is niet aan mij om te zeggen dat de ene beter is dan de andere. Het is maar net wat je lekkerder vindt.

  1. Hoe werd je een zakenvrouw?

Er zat druk achter omdat mijn kinderen drie keer per dag wilden eten. Ik denk dat je erg inventief wordt in kansen pakken door te zien waar je staat en hoe je dat kunt ombuigen naar iets waar je wat geld mee kunt verdienen voor eten en zo. Daar (in de Himalaya) kreeg ik inspiratie van de vrouwen die zaten te breien.

Een jonge Mila Jansen naast een man. Ze draagt ​​een hoofddeksel bedekt met bloemen.
  1. Wat is jouw advies voor nieuwe ondernemers?

Doe het. Gewoon doen. Het is niet zo eng als het lijkt. En natuurlijk zou je een bedrijf moeten beginnen in iets wat je graag doet. Misschien ben ik wel goed in boekhouden, maar dat is niet een vak waar ik me mee bezig wil houden. Breien was een passie van me. Veel dingen die ik heb gedaan waren op een of andere manier een passie van me.

  1. Heb je een geheime gewoonte?

Nou, ik kan je vertellen dat ik bijna mijn hele leven op mijn nagels heb gebeten, maar dat is niet echt boeiend. De meeste andere dingen kun je in het boek lezen. En wat ik niet in het boek heb geschreven wil ik waarschijnlijk ook niet met je delen.

  1. Wat zijn je plannen voor de komende jaren?

Ik had een geweldig project, maar dat is gestopt. Ik wilde gewoon een stuk land in Nederland kopen, zo’n weiland. Ik wilde er struiken omheen planten voor insecten en bijen, en er een moeras maken en fruit- en notenbomen planten.

Ik vond zelfs een stuk grond dat ik kon kopen, maar de gemeente hield vast aan die eeuwige weilanden op het Nederlandse platteland. En God verhoede dat er ook maar iets in dat tafereel zou veranderen, wat ik echt primitief vind, want Natuurmonumenten, de vogelvereniging en de bijenvereniging zeggen allemaal dat deze weilanden shit zijn voor de natuur.

Er is daar niets te vinden voor vogels, insecten of wat dan ook. Ik was en ben nog steeds best verdrietig om het feit dat ze me dit niet lieten doen, want ik wilde alleen maar een paradijs maken voor vogels, insecten, konijntjes, kikkers, alles wat maar wilde komen. Dit is een droom die ik ooit nog zou willen realiseren, maar dit keer zit het er niet in.

Daarnaast wil ik misschien met pensioen op mijn 75e, al weet ik echt niet wat ik dan zou moeten doen. Ik denk gewoon doorgaan zoals ik altijd heb gedaan, waarschijnlijk tot aan het eind.

Comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Auteur

  • Profile-image

    Sensi Seeds

    De redactie van Sensi Seeds bestaat uit botanici, medische en juridische experts, plus gerenommeerde activisten zoals Dr. Lester Grinspoon, Micha Knodt, Robert Connell Clarke, Maurice Veldman, Sebastian Marincolo, James Burton en Seshata.
    Meer over deze auteur
Scroll naar top