De evolutie van hasjproductie in de duizenden jaren dat mensen het hebben geproduceerd is wonderbaarlijk. Hasj heeft wereldwijd zijn eigen weg afgelegd, van handgewreven hasj tot volledig gecommercialiseerde kooldioxide-extractie. Hoewel de manier waarop we hasj gebruiken niet veel veranderd is, is de manier van produceren wel helemaal veranderd!
Hasj bestaat uit cannabistrichomen die zijn gescheiden van de plant. De trichomen bevatten naast de psychoactieve stof THC ook meer dan honderd andere cannabinoïden, zoals CBD, CBN en CBG. Er zijn veel verschillende methodes om hasj te maken en sommige van deze technieken zijn gedurende honderden jaren ontwikkeld in gemeenschappen waar cannabis van oudsher geteeld wordt, zoals in de Rifvallei in Marokko.
1. Drooggezeefde hasj
De droogzeeftechniek is misschien wel de meest populaire methode om hasj te winnen. Hierbij worden geoogste, volgroeide en gedroogde cannabisplanten boven een fijnmazige zeef geschud of gewreven om de poederige, kristalachtige hars op te vangen terwijl deze van de plant valt. De grootte van de mazen bepaalt de kwaliteit van de hasj. Een fijnmazige zeef geeft hasj van hoge kwaliteit, terwijl een zeef met grovere mazen een lagere kwaliteit hasj met meer plantmateriaal in het mengsel oplevert.
Bij de droogzeefmethode hangt het resultaat ook af van de lengte en intensiteit van het schudden. Om drooggezeefde hasj van de hoogste kwaliteit te produceren, zoals de soorten die bekendstaan als Double Zero, King Hassan en Ketama Gold, worden planten van goede kwaliteit gedurende slechts een of twee minuten boven een fijnmazige zeef geschud. Hierdoor worden alleen de meest rijpe en ontwikkelde trichomen opgevangen. Ook hier geldt dat langer schudden een lagere kwaliteit hasj met meer plantmateriaal oplevert.
2. Handgewreven hasj
Met de hand wrijven is na de droogzeefmethode de meest populaire techniek. Deze techniek wordt zeer veel toegepast in India, Nepal, Afghanistan, Pakistan en vele minder bekende landen die hasj produceren, zoals Bhutan en Myanmar. Handgewreven hasj is populair geworden door de export over de hele wereld en is op wereldniveau bijna net zo gangbaar als drooggezeefde hasj.
Bij deze methode wordt de cannabishars gewoonlijk geoogst bij levende planten die nog in het veld staan. De hasjmaker spreidt letterlijk zijn armen en rent vervolgens door een veld met volwassen cannabisplanten, waarbij de plakkerige hars op zijn huid blijft plakken. Hierna wordt het in een bal gerold en neergelegd om “uit te harden”. Bij charas (handgewreven hasj uit India) kan dit “uithardingsproces” meerdere jaren duren.
De kwaliteit van handgewreven hasj kan worden beïnvloed door de kwaliteit van de plant zelf, maar ook door hoeveel zorg er is besteed aan het vermijden van de opname van plantmateriaal. Ook de tijd die wordt genomen om de hasj goed uit te laten harden is erg belangrijk. Dit geldt niet alleen voor handgewreven hasj, maar voor elke productiemethode. In het geval van handgewreven hasj is de uithardingsfase echter extra belangrijk, omdat de verse planten een enorme hoeveelheid vocht bevatten die moet worden verwijderd.
3. “Pure” cannabisextracten
Door de verbeterde moderne technieken om hars aan cannabis te onttrekken, is het eindproduct tegenwoordig van een buitengewone kwaliteit en kracht. Nu de medicinale-cannabisindustrie steeds meer ingeburgerd raakt in de VS en daarbuiten, behoort de medicinale hasj die sommige gereguleerde producenten met een vergunning daar produceren op dit moment tot de beste cannabisproducten ter wereld.
Meestal wordt voor een extract van hoge kwaliteit een oplosmiddel gebruikt, bijvoorbeeld alcohol, butaangas of gewoon ijskoud water. De gedachte hierachter is dat de kristallen bij elke techniek gescheiden moeten worden om hasj te maken, maar dat droog zeven of met de hand wrijven nooit de puurheid kan bereiken van een nauwkeurigere manier van mechanische of chemische extractie.
Bij extractie met water of een oplosmiddel worden de kristallen van het andere plantmateriaal gescheiden en opgelost in een oplossing. Vervolgens wordt de oplossing met een fijnmazige zeef gefilterd en gedroogd, waarna de kristallen wekenlang uitharden om er zeker van te zijn dat alle sporen van water of oplosmiddel zijn verdampt.
4. Waterextractie of bubbelhasj
Bij extractie met water, soms ook bubbelhasj genoemd, wordt een reeks zakken met steeds fijner gaas in elkaar geschoven, waarna het geheel in een emmer of een vergelijkbare bak wordt geplaatst. In een aparte gaaszak wordt vers of gedroogd plantmateriaal gedaan. Deze zak heeft grotere mazen dan de andere zakken, vaak 220 micron of meer.
Vervolgens wordt de zak met cannabis in een emmer of speciaal daarvoor aangepaste wasmachine met ijskoud water gedaan, zoals Mila’s beroemde Pollinator®, Ice-o-lator® of Bubbleator®. Daarna wordt het water in beweging gebracht. Hierdoor bevriezen de kristallen en worden ze hard, zodat ze kunnen afbreken en in de oplossing worden opgenomen. Het mengsel wordt dan in de emmer met zakken gegoten en terwijl het door de steeds fijnere mazen gaat, blijven de grotere deeltjes en de restanten van het plantmateriaal achter.
Met deze methode kan hasj van verschillende kwaliteiten geproduceerd worden, waarbij het fijnste gaas (25-45 micron) vaak de beste kwaliteit geeft. Het gaas met grotere mazen (90-220 micron) geeft een lagere kwaliteit hasj met meer plantmateriaal.
5. Vloeistofextractie
Bij deze techniek wordt alcohol of butaangas gebruikt om de kristallen van het andere plantmateriaal te scheiden. Er is nog steeds een zeef nodig, maar meestal wordt slechts één zeef gebruikt. Hierdoor is de geproduceerde hasj steeds van dezelfde kwaliteit en niet van verschillende gradaties, zoals bij extractie met water.
THC en andere cannabinoïden zijn oplosbaar in alcohol en andere oplosmiddelen, dus de hars lost op in het oplosmiddel en kan vervolgens worden gescheiden van het andere materiaal. In het geval van butaangas is een apparaat als de HoneyBee handig om kleine hoeveelheden te produceren, terwijl het voor grotere hoeveelheden aan te raden is om speciaal gemaakte apparatuur te gebruiken.
De HoneyBee bestaat uit een plastic cilinder met aan het ene uiteinde een klein gaatje voor het mondstuk van een busje gas en aan het andere uiteinde een aantal kleine gaatjes. Het gas wordt onder druk de plastic cilinder ingespoten, waar het uitzet en de opgeloste hars door de gaatjes naar buiten duwt, een klaarstaand bakje in.
In het geval van alcohol is de snelwasmethode met isopropanol hard op weg het populairst te worden. Deze methode wordt in de VS veel gebruikt door producenten van medicinale cannabis. Bij deze methode wordt de cannabis gedurende zeer korte tijd met pure isopropanol vermengd. Om ervoor te zorgen dat het eindproduct een hoge kwaliteit heeft, wordt maximaal dertig seconden aangeraden. Daarna wordt het mengsel gefilterd met een zeef en gedroogd.
Naarmate er technologische vooruitgang werd geboekt, ontwikkelde de cannabisindustrie duurzamere en veiligere oplosmiddelen om te gebruiken voor vloeistofextractie. Een voorbeeld daarvan is CO2-extractie. Bij deze methode wordt bevroren kooldioxide door ruw plantmateriaal gepompt om cannabinoïden en andere stoffen te winnen. Deze methode geniet nu de voorkeur van veel producenten, omdat het eindproduct geen achtergebleven oplosmiddel bevat.
6. Rosin
Rosin is een vrij nieuwe innovatie in de hasjwereld. Het is een heel eenvoudige methode waarbij de hars met behulp van warmte op absorberend materiaal wordt gesmolten. Naarmate de hars verhardt, komt het los van het absorberende materiaal en blijft het erop liggen.
Je kunt dit zelf bijvoorbeeld doen met een stijltang en een stuk bakpapier. Plaats een stukje gedroogde cannabisbloem tussen een gevouwen stuk bakpapier. Druk de stijltang tegen het bakpapier en de top tot de hars op het bakpapier is gesmolten. Verwijder vervolgens de top (vergeet niet om de stijltang uit te zetten) en na een paar minuten verschijnt er iets wat lijkt op shatter of wax op het bakpapier. Dit kun je eraf schrapen.
Dit is een goed voorbeeld van cannabisextractie zonder oplosmiddel. Het is veilig, eenvoudig te maken voor mensen thuis en ontzettend efficiënt en effectief. Zelfs commerciële producenten in de VS gebruiken deze methode nu om commerciële hoeveelheden rosin te maken.
Gerelateerd artikel
Wat is de “beste” soort hasj?
Hasj gemaakt met een oplosmiddel is waarschijnlijk de puurste en krachtigste soort die momenteel verkrijgbaar is. Door de verbeteringen in de winningsmethode is het vroegere probleem met achtergebleven sporen van oplosmiddelen grotendeels opgelost. Het werken met vluchtige, licht ontvlambare stoffen kan echter gevaarlijk zijn. Daarom moet het maken van een eigen extract met behulp van oplosmiddelen alleen geprobeerd worden door diegenen die de bijkomende gevaren kennen en er ervaring mee hebben.
Het maken van hasj met water is ook moeilijk, maar kent vrijwel geen van de risico’s die extractie met oplosmiddelen met zich meebrengt. Het eindproduct is vergelijkbaar met dat van het puurste oplosmiddelextract, maar een extract van lagere kwaliteit kan teleurstellend zijn. Veel hasjliefhebbers hebben liever een extract dat is gemaakt met water dan met een oplosmiddel. Een extract met water wordt als “schoner” beschouwd, omdat het niet met mogelijk schadelijke oplosmiddelen in contact is gekomen.
Degenen die liever smaak dan kracht hebben, laten de extracten echter vaak links liggen en prefereren drooggezeefde of handgewreven hasj. Hoewel een extract puur en krachtig is, mist het vaak smaak omdat de terpenen uit het plantmateriaal weggespoeld zijn. Aangezien in drooggezeefde en handgewreven hasj meer plantmateriaal achterblijft, blijft de smaak van de ouderplant vaak behouden.
Nog steeds heel nieuwsgierig naar hasj? Bekijk dan eens deze video. Het is heel gaaf om te zien hoe hasj in Marokko wordt gemaakt of hoe Howard Marks vroeger hasj over grenzen heen smokkelde, en er komen nog meer interessante dingen aan bod! Neem dus gerust een kijkje.
- Disclaimer:Wet- en regelgeving omtrent cannabisgebruik verschilt vaak per land. Sensi Seeds raadt u daarom dan ook aan om de lokale wet- en regelgeving na te gaan. Handel niet in strijd met de wet.
Interessant artikel.
Maar het gaat er niet om of iets wel of niet in contact is geweest met een chemisch oplosmiddel. Het gaat erom dat na verdampen van een oplosmiddel er vaak/altijd wel iets van een residu overblijft, geen enkele stof op aarde is 100% zuiver namelijk. Je product is met gebruik v oplosmiddel dus in meer of mindere mate vervuild met het residu v h oplosmiddel.
X