Een baanbrekende 20-jarige studie onderzocht het verband tussen tabak, cannabis en longfunctie. Terwijl tabak negatieve effecten veroorzaakte, deed cannabis dat niet. Door dit onderzoek en andere soortgelijke onderzoeken besteden zorgverleners hier meer aandacht aan en sommige zorgverzekeraars vergoeden zelfs de kosten van medicinale cannabis!
In 2012 werd een baanbrekend wetenschappelijk onderzoek (Association Between Marijuana Exposure and Pulmonary Function Over 20 Years, Pletcher MJ et al.) gepubliceerd over de effecten van cannabisrook op de longfunctie in vergelijking met die van tabaksrook.
De studie heeft twintig jaar lang duizenden personen gevolgd om een volledig beeld te krijgen van mogelijke associaties. Veel andere studies die slechts een kort tijdsbestek in ogenschouw nemen, zijn niet in staat om causaliteit te bewijzen, zelfs niet als ze een correlatie aantonen.
Hoewel enkele jaren verstreken sinds haar publicatie, blijft deze studie een van de meest rigoureuze en betrouwbare van de bestaande onderzoeken waarin cannabis en tabak met elkaar worden vergeleken. De studie bleek zeer invloedrijk.
Onlangs verklaarden twee Canadese levensverzekeraars dat ze cannabisrokers voortaan niet meer in dezelfde risicocategorie zouden indelen als tabaksrokers, waarbij ze stelden dat het huidige onderzoek geen enkel bewijs voor een “langetermijnrisico op kanker of een vergelijkbaar risico als gevolg van tabak” aan het licht bracht.
In dit artikel gaan we dieper in op de bevindingen van het onderzoek en andere gerelateerde studies die sindsdien zijn gepubliceerd, en bespreken we de praktische veranderingen die deze bevindingen hebben teweeggebracht binnen de industrie.
Wat onderzocht de studie over cannabis vs tabak?
Het is bekend dat cannabisrook veel van dezelfde stoffen bevat die aanwezig zijn in tabaksrook, maar de vraag of die twee even schadelijk zijn, zorgt al jaren voor verdeeldheid. Uit eerdere studies die de effecten van cannabisrook hebben onderzocht, is gebleken dat het ontstekingen en schade aan de slijmvliezen van de longen kan veroorzaken, evenals daarmee samenhangende symptomen zoals hoesten, verhoogde productie van slijm en piepende ademhaling – verschijnselen die ook in tabaksrokers worden waargenomen.
Aan de andere kant hebben studies naar langdurige longfunctie en ziekte in samenhang met cannabisgebruik geen duidelijk omschreven verband gevonden. Daarom was het doel van deze studie om het probleem voor eens en altijd op te lossen.
Medicinale cannabis is van steeds groter belang in de gezondheidszorg over de hele wereld; het aantal gebruikers neemt elk jaar toe, alsook het legitieme gebruik van cannabis als behandeling voor meerdere aandoeningen. Het is dus van cruciaal belang om de feiten recht te zetten om ons begrip van cannabis te verbeteren en om het te integreren in de klinische praktijk.
In de loop van meer dan twee decennia (maart 1985 – augustus 2006) volgde de studie 5.115 deelnemers, waarbij hun cannabisgebruik, tabaksgebruik en longfunctie werden getraceerd. De studie onderzocht de huidige gewoonten en de geschatte cumulatieve levenslange blootstelling aan beide soorten rook, en zocht naar verbanden.
Gerelateerd artikel
Hoe werden de gegevens verzameld?
De gegevens werden verzameld in het kader van de CARDIA-studie (Coronary Artery Risk Development in Young Adults – ontwikkeling van het risico op coronaire hartziekte bij jongvolwassenen), die sinds 1985 gegevens verzamelt. CARDIA heeft als doelstelling om variabelen zoals ras, lengte, tailleomvang, rookgewoontes en blootstelling aan passieve rook te bestuderen, om de risicofactoren voor hartziekten te kunnen identificeren.
Dus selecteerde CARDIA willekeurig 5.115 deelnemers uit de twee grootste bevolkingsgroepen (‘Blank, niet Latijns-Amerikaans’ en ‘Donker, niet Latijns-Amerikaans’), uit vier Amerikaanse gemeenschappen. Ze werden niet specifiek geselecteerd op rookgedrag, en waren daarom representatief voor een brede dwarsdoorsnede van de typische cannabis- en tabaksgebruikspatronen in de VS. De deelnemers waren tussen de 18 en 30 jaar oud en gezond op het moment van inschrijving. Iedereen was verplicht schriftelijk toestemming te geven voor het onderzoek.
De proefpersonen ondergingen eerst een basisonderzoek, gevolgd door zes vervolgonderzoeken. De longfunctie werd getest bij de jaren 0, 2, 5, 10 en 20. In het 20e jaar nam 69 procent van de oorspronkelijke deelnemers nog deel aan het onderzoek.
Hun longfunctie werd getest aan de hand van twee metingen: geforceerd expiratoir volume in de eerste seconde van de expiratie (FEV1) en geforceerde vitale capaciteit (FVC). De eerste meet het maximale volume aan lucht dat kan worden uitgeademd in één seconde, na volledige inademing. De laatste meet het totale volume aan lucht dat kan worden uitgeademd na volledige inademing, zonder tijdslimiet.
Wat waren de resultaten van het onderzoek?
Voor het tabaksgebruik waren de resultaten zoals verwacht: zowel FEV1 als FVC namen gestaag af met zowel de huidige als de lange termijn blootstelling. Dat bewijst eens te meer dat tabaksgebruik de longfunctie op lange termijn aantast.
Voor cannabisgebruik waren de resultaten verrassend: een lichte blootstelling aan cannabis (zowel huidige als lange termijn blootstelling) veroorzaakte juist een toename van FVC. Lichte blootstelling op lange termijn verhoogde ook de FEV1 waarden. Dit betekent dat de totale longcapaciteit van cannabisgebruikers, in vergelijking met personen die niet aan cannabisrook worden blootgesteld, in de twintig jaar van het onderzoek zelfs is toegenomen!
Bovendien namen zowel de FVC als de FEV1 gestaag toe in vergelijking met de ‘huidige intensiteit van het marihuanaroken’ (gedefinieerd als rookmomenten in de voorgaande dertig dagen). Dus naarmate de deelnemers op dat moment vaker rookten, was hun longcapaciteit hoger.
Zwaardere cannabisgebruikers deden het op de lange termijn niet zo goed, omdat bij verhoogde blootstelling de FEV1 lange termijn stijgingen afvlakten of zelfs terugvielen. Echter, zelfs ‘zeer zwaar marihuanagebruik’ werd in verband gebracht met een lange termijn FEV1 die ‘niet significant verschilde van de uitgangswaarde’, en de FVC ‘bleef significant groter dan de uitgangswaarde’.
Gerelateerd artikel
Wat betekenen de resultaten voor cannabisgebruikers?
Dit suggereert dat zelfs zware cannabisrokers niet te lijden zullen hebben onder een afname van de totale longcapaciteit in de loop van de tijd. Blootstelling aan cannabis kan zelfs een beschermend of versterkend effect hebben. Bovendien is het onwaarschijnlijk dat, zelfs als het vermogen om lucht met kracht uit te ademen in de eerste seconde enigszins wordt verminderd, dit effect significant zal zijn.
FEV1 is een belangrijke meting, en zou normaal gesproken 70-80% van de FVC moeten zijn. Als het onder 65% daalt, duidt dit op een vernauwing van de luchtwegen – een mogelijke indicator voor chronische obstructieve longziekte (COPD). Dus zelfs ‘zwaar’ cannabisgebruik wordt niet geassocieerd met een verhoogd risico op COPD, hoewel het voor personen met andere risicofactoren voor COPD raadzaam kan zijn om het gebruik te beperken.
Aan de andere kant is het feit dat ‘licht’ cannabisgebruik de lange termijn FEV1 verhoogt, nog meer bewijs voor de bronchodilatoire effecten ervan. Deze resultaten onderstrepen op hun beurt het potentieel van cannabis als behandeling voor astma, indien het licht en zonder tabak wordt gebruikt. Uiteraard is verdampen een veel betere optie voor astmapatiënten die cannabis willen gebruiken.
Deze studie is geprezen als een mijlpaal in het onderzoek, omdat het veel verder ging dan de tijdsbeperkingen van andere soortgelijke studies, en omdat het in staat was om lange-termijn verbanden te leggen die aantoonbaar bewijs leveren van causaliteit, en niet alleen van correlatie.
Dus, met deze studie (samen met een aantal anderen die zich op tabak hebben gericht) kunnen we gerust zeggen: tabaksgebruik veroorzaakt longbeschadiging en -ziekte, terwijl cannabisgebruik dat niet veroorzaakt.
Ander onderzoek naar cannabis, tabak en de gezondheid van de longen
Bovenstaande studie is veruit de meest diepgaande, die inzicht geeft in het cannabisgebruik en tabaksgebruik op lange termijn naast elkaar. Maar het is zeker niet de enige. Hier zijn enkele andere studies die dezelfde conclusies lijken te ondersteunen.
20-jarige studie van de Emory University toont aan dat cannabisgebruik zelfs schadelijk tabaksgebruik kan compenseren.
In 2015 werden de resultaten van een andere belangrijke studie gepubliceerd, ditmaal door onderzoekers van de Emory Universiteit in Atlanta, Georgië. De studie beoordeelde de blootstelling aan cannabisrook en de gezondheid van de longen bij een grote representatieve steekproef van Amerikaanse volwassenen in de leeftijd van 18-59 jaar en is de grootste transversale analyse tot nu toe waarin de verbanden tussen cannabisgebruik en de gezondheid van de longen worden onderzocht.
Ook in deze studie werd vastgesteld dat licht cannabisgebruik over een periode van 20 jaar (zelf gerapporteerd, in dit geval: als een transversale analyse heeft deze studie de deelnemers gedurende 20 jaar niet daadwerkelijk gevolgd) niet in verband wordt gebracht met schadelijke effecten op de gezondheid van de longen, en dat het niet leidt tot een afname van de FEV1.
Bovendien merkten de auteurs van de studie op dat blootstelling aan cannabisrook een beschermend effect kan hebben op de longen en dat tabaksrokers die ook cannabis gebruikten dus de schadelijke effecten van tabak kunnen verzachten.
In het onderzoek werd ook opgemerkt dat regelmatige cannabisgebruikers vaker melding maken van verhoogde symptomen van bronchitis, ondanks het feit dat ze geen gelijktijdige afname van de longfunctie ervaren, en dat gebruikers die cannabis vaporiseren vermoedelijk minder of minder ernstige symptomen van bronchitis ervaren.
Uit evaluatie van 2013 blijkt dat cannabis geen verband houdt met longkanker en andere kwalen die verband houden met tabaksgebruik
Een overzicht van 2013, Effects of Marijuana Smoking on the Lung (Tashkin, D.P.), concludeerde dat blootstelling aan cannabisrook niet in verband wordt gebracht met de ontwikkeling van longkanker, chronisch obstructieve longziekte (COPD), emfyseem of bulleumemfyseem.
Het concludeerde: ‘…het verzamelde bewijsmateriaal impliceert veel minder risico’s voor longcomplicaties, zelfs bij regelmatig zwaar gebruik van marihuana, in vergelijking met de ernstige gevolgen van tabak voor de longen’.
Studie van 2016 bevestigt dat cannabis niet gekoppeld is aan een ischemische beroerte
In een zeer grote studie die in 2016 in het tijdschrift van de American Heart Association werd gepubliceerd, werd getracht een verband te leggen tussen cannabisgebruik en een vroegtijdige beroerte. Onder de deelnemers waren bijna 50.000 Zweedse mannen. Uit deze studie bleek dat cannabis, in tegenstelling tot tabaksgebruik, niet in verband lijkt te staan met een vroegtijdige beroerte. Hoewel zwaar cannabisgebruik in verband werd gebracht met een ischemische beroerte, neemt het werkelijke risico af wanneer men gelijktijdig tabaksconsumptie in aanmerking neemt.
Er is nu, zoals we zien, een aanzienlijke hoeveelheid betrouwbaar onderzoek dat zeer sterk bewijs levert voor de relatieve veiligheid van cannabisgebruik met betrekking tot de gezondheid van de longen. Eén studie heeft zelfs vastgesteld dat het cannabisgebruik meer dan 100 keer minder dodelijk is dan alcoholgebruik.
Het lijkt erop dat dit bewijsmateriaal echt van gedachten doet veranderen over cannabis, en wel op een ietwat onverwacht gebied – ver binnen de reguliere bedrijfswereld van de verzekeringsindustrie.
Gerelateerd artikel
Hoe het cannabisonderzoek heeft geholpen om de verzekeringsindustrie te hervormen
Onlangs hebben twee Canadese verzekeraars hun langlopende polissen voor cannabisrokers herzien, die hen voorheen in dezelfde categorie als tabaksrokers plaatsten (en konden leiden tot driemaal hogere premies dan voor niet-rokers). Voortaan beschouwen Sun Life en BMO Verzekeringen sommige cannabisgebruikers als niet-rokers voor levenspolissen.
Sun Life, de eerste firma die de poliswijziging aankondigde, heeft deze wijziging toegepast op alle cannabisgebruikers die geen tabak gebruiken. De polis van BMO geldt voor cannabisgebruikers die tot twee joints per week roken en geen tabak gebruiken.
Sun Life verklaarde bij de aankondiging van de verandering: ‘In onze sector houden we ons op de hoogte van medische studies en bedrijven passen hun richtlijnen voor het afsluiten van verzekeringen daarop aan’, en dat personen worden geëvalueerd ‘volgens niet-rokerstarieven, tenzij ze ook tabak gebruiken’.
Het zijn ook niet alleen levensverzekeraars die het gebruik van cannabis beginnen te accepteren. Steeds meer ziektekostenverzekeraars dekken de kosten van ‘medicinale marihuana’. In New York zouden door de overheid gesubsidieerde verzekeringen zelfs zelfs verplicht kunnen worden om dit binnenkort te dekken. Wetgevers zijn van mening dat het oneerlijk is om het niet te dekken, omdat ze zien hoe duizenden mensen het gebruiken en hoe het nog effectiever (en veiliger) kan zijn dan opioïden die momenteel worden gebruikt.
Hoewel de medische studies in kwestie niet bij naam werden genoemd, zal het onderzoek dat we in de loop van dit artikel hebben besproken waarschijnlijk een rol hebben gespeeld bij deze poliswijzigingen, en zal het andere verzekeringsmaatschappijen ongetwijfeld aanzetten tot soortgelijke veranderingen in de toekomst.
Verzekering voor cannabisgebruikers in de VS en Europa
De situatie in de VS is nog verrassender. Medicinale cannabisgebruikers in de VS ondervinden vaak problemen en betalen hogere premies dan niet-rokers. Maar in een verslag van Bloomberg.com gepubliceerd in juni 2015, staat dat 29% van de Amerikaanse levensverzekeraars met een officieel beleid voor cannabisgebruikers hen nu classificeren als niet-rokers.
Sommige verzekeraars (zoals New York Life Insurance Co.) hanteren polissen op basis van gebruiksfrequentie, waarbij licht tot matig gebruik geen extra premie tot gevolg heeft, maar zwaar recreatief gebruik wel een hogere premie krijgt. Hoewel studies wel enige vermindering van de longfunctie bij zwaardere gebruikers op lange termijn aangeven, is deze houding nog steeds enigszins discriminerend, aangezien geen enkele studie een verband met de feitelijke longziekte aantoont.
Zo kunnen lichte tot middelzware cannabisgebruikers, vooral degenen met een bewezen medicinale behoefte aan cannabis, met minder moeite een levensverzekering afsluiten in de VS, op voorwaarde dat er één winkel wordt gekozen. Zwaardere recreatieve gebruikers kunnen echter moeite hebben om een levensverzekering af te sluiten zonder hogere premies te betalen, ondanks een duidelijk gebrek aan bewijs van enig verband met longbeschadiging en -ziekte.
We hebben duidelijk grote afstanden afgelegd in onze pogingen om cannabis te legitimeren. En hoewel deze ontwikkelingen enorm bemoedigend zijn, is het duidelijk dat we nog veel werk te doen hebben voordat de feiten over cannabis volledig worden erkend.
- Disclaimer:Dit artikel kan niet ter vervanging worden gebruikt voor professioneel medisch advies, een diagnose of behandeling. Neem altijd contact op met uw arts of andere bevoegde deskundigen. Stel het vragen van medisch advies niet uit en negeer medisch advies niet naar aanleiding van wat u heeft gelezen op deze website.
