Jahki Revi, voorzitter van cannabisclub La Kalada staat langs de lijn zijn zaalvoetbalteam aan te moedigen, dat twee punten achterstaat met nog maar een paar minuten te spelen. Ze verliezen, maar Revi is optimistisch, blij dat zijn club deelneemt aan de Mary Jane Football League in Barcelona.
De Mary Jane Football League is uniek in Barcelona, dat laatst werd uitgeroepen tot Europa’s cannabishoofdstad. Het is een samenwerking tussen GolAGol.com, een organisatie die is opgezet om sportactiviteiten binnen de cannabiswereld te promoten, en Dany Ramos, een cannabisactivist uit Barcelona.
Zo’n 20 cannabisclubs en verenigingen uit Barcelona kwamen samen op dit tweedaagse evenement, waar ze potjes van vijf tegen vijf en zeven tegen zeven speelden. Hiermee willen ze een andere kant van de cultuur belichten en het stigma doorbreken dat stoners de hele dag op de bank hangen en dikke joints roken, computergames spelen of Breaking Bad bingewatchen.
”Door het WK hebben we nog steeds voetbalkoorts,” zegt Daniel Ribas, lid van Freya Cannabis Club. ”Het is een kans om de opwinding te herbeleven, maar ook om eens op een andere manier contacten te leggen. Normaal gesproken spreken we deze mensen niet, wat gek is, want we hebben veel gemeen.”
De deelnemende clubs waren onder andere HQ BCN, Greenardo, A.G.O.R.A., Undergrow Team, Freya, Pandora, The Plug, Chamaneria, La Pausa Verde, Sweet Hope, Green Brothers en Asoma BCN, ondersteund door de samenwerkende partijen van het evenement, waaronder Undergrow TV, Technical Crops, Low Cost Seeds, Sumo Seeds, en Dutch Green.
”We zijn voorvechters van een flinke verandering in de manier waarop de samenleving tegenover cannabis staat,” zegt Romain Jouenne, een van de oprichters van GolAGol.com. ”We willen dit evenement al langere tijd organiseren en zijn dankbaar voor het contact met Dany. Door hem konden we in contact komen met cannabisclubs en verenigingen in Barcelona en we zijn dolblij met de opkomst. De clubs zijn echt voor ons komen opdagen.”
Let the Games Begin
Het toernooi begon zaterdagochtend vroeg in een zaalvoetbalhal op een industrieterrein in L’Hostipalet de Llobregat in Barcelona. Alle vijf de velden in de hal waren bezet, er was een continue toestroom van spelers in tenue (sommigen hadden een eigen tenue met clublogo laten maken) die klaar stonden om te spelen, terwijl groepen zwetende mannen de benauwde hal met rood aangelopen gezichten verlieten, duidelijk toe aan wat te drinken. Er hing spanning in de lucht.
Buiten was het 38 graden in de schaduw, wat elke fysieke inspanning een uitdaging maakte. Niet verwonderlijk dat sommige teams niet op kwamen dagen. ’s Middags werd duidelijk dat het niet op komen dagen van sommige teams het speelschema dusdanig in de war had gebracht, dat spelers geen idee hadden tegen wie ze speelden. Toen het Green Brothers-team de hal verliet, zeiden ze dat ze met plezier gespeeld hadden, maar niet wisten wie hen zojuist verslagen had.
De teams die zich kwalificeerden, werden later op de dag weer ingedeeld. De winnaars bleven rondhangen tot er een veld vrijkwam. Ondertussen wachtten ze in de betonnen hal, waar ze bij een barbecuetruck eten konden kopen, goedkoop bier konden drinken en konden roken. Voor €2,- kon je een flesje water kopen bij de bar. Er stonden twee ventilators in de grote hal: een naast de DJ-tafel en een bij de sponsorstand.
Tegen zeven uur hadden de winnende teams nog twee wedstrijden te gaan, waarna het speelschema voor de volgende dag opgesteld kon worden. Ze waren uitgeput. Twee spelers uit het team van Freya’s club trokken hun schoenen voor de derde keer die dag aan en strikten met een van vermoeidheid vertrokken gezicht hun veters.
”Als we deze winnen, spelen we er straks weer een,” zei Ribas, met een slaperige lach, die verraadde dat hij op dat moment liever thuis iets zou willen bingewatchen. ”Maar goed, het was een superdag. Het gaat hier niemand om de winst. Begrijp me niet verkeerd, we zijn competitief, maar dit gaat om het opbouwen van een gemeenschap en dat we laten zien wie we zijn.”
Het Freya-team speelde die avond nog twee wedstrijden en won beide.
Onder de groene vlag
Het winnende team van de Mary Jane Football League ontving een beker, plus hennepmandjes en CBD-producten. Er werd ook een gevulde luxemand verloot. Mooie dingen, maar niet echt interessant. Dat geeft niks, want de meeste spelers deden niet mee aan het evenement om de prijzen, maar juist om nieuwe vriendschappen te sluiten.
Toen de wedstrijden zaterdag na middernacht afgelopen waren, ging iedereen de stad in voor een welverdiende borrel. Dit zorgde ervoor dat zondagochtend minder teamleden op kwamen dagen. Degenen die er wel waren, voelden zich wat brak maar niettemin in opperbeste stemming.
Freya speelde later die ochtend een zware wedstrijd, die ze in het laatste kwartier met 4-3 wonnen. Niemand wist van welk team ze nu eigenlijk gewonnen hadden. Het Freya-team was verbaasd en blij dat ze zover waren gekomen, en keken uit naar de komst van rest van de spelers later die dag. Zondagmiddag werd de afwezigheid van spelers echt een probleem. Om de wedstrijden toch nog door te kunnen laten gaan, vormden spelers uit andere teams een onvolledig team aan: Chamaneria-spelers speelden namens een aantal afwezige HQ BCN-spelers enzovoort.
Deze goede intenties waren niet genoeg om het toernooi te redden. Door de hitte en het gebrek aan organisatie werd het toernooi op zondagavond onvoltooid beëindigd. Er was dit jaar geen winnaar van de eerste Mary Jane Football League en het is nog niet duidelijk of er een tweede editie volgt.
Toch heeft dit evenement aangetoond dat er binnen de cannabisgemeenschap in Barcelona een sterke behoefte is aan verbondenheid, aan bereidheid om samen te werken aan een sterker netwerk en het vinden van een platform om zich op innovatieve wijze te verenigen. Ondanks de onvolkomenheden toonde dit evenement wel aan waarom Barcelona de titel ‘Cannabishoofdstad van Europa’ verdient.
”Er is steeds meer informatie over en interesse in de medicinale en therapeutische eigenschappen van marihuana, maar er is ontzettend veel onjuiste informatie,” zegt Maka, een presentator van het populaire YouTube-kanaal Undergrow TV. ”De mensen op evenementen als deze zijn deskundigen. Ze weten wat deze plant kan doen en hebben er veel ervaring mee. Daarom is het belangrijk om contacten te leggen binnen de gemeenschap die de cultuur creëerde.”