Cannabis in Algerije: wetgeving, gebruik en geschiedenis

The Algerian flag and a cannabis plant growing in the desert

Algerije heeft een groot cannabissmokkelprobleem: hasj komt het land binnen vanuit Marokko en gaat vervolgens naar Europa en andere Afrikaanse landen. Daarom is de wetgeving vrij streng, met zelfs gevangenisstraffen voor bezit en gebruik. Toch weerhoudt dit de Algerijnen niet van cannabisgebruik, sommigen kweken het zelfs in hun tuin.

    • Hoofdstad
    • El Djazaïr(Algiers)
    • Inwoners
    • 46,308,000
    • CBD Producten
    • Illegaal
    • Recreationele cannabis
    • Illegaal
    • Medicinale cannabis
    • not clear

Cannabiswetgeving in Algerije

Mag je cannabis bezitten en gebruiken in Algerije?

In Algerije is het verboden om cannabis te bezitten of gebruiken. Wie betrapt wordt, riskeert een gevangenisstraf van zes maanden. Deze relatief strenge wetten blijven waarschijnlijk voorlopig van kracht. Ahmed Ouyahia, die tot 12 maart 2019 de premier van het land was, heeft zich namelijk uitgesproken over de drugsproblemen in het land en zijn wens om die aan te pakken.

Toch verschillen de Algerijnse drugswetten van die van andere Noord-Afrikaanse landen, omdat ze zich eerder richten op preventie dan op straf. Daarom worden er vaak therapieën en preventieve maatregelen aangeraden voordat er gevangenisstraffen worden uitgedeeld.

Algerije ligt naast Marokko, de grootste hasjexporteur ter wereld.Het land heeft een groot smokkelprobleem, omdat het vaak gebruik wordt als tussenstop door smokkelaars die drugs naar Europa vervoeren. Dit zorgt voor spanning tussen de twee landen: Ouyahia beweert dat Marokko “Algerije probeert te verdrinken met hasj en cocaïne”.

Een verdamper, een kleine fles en cannabis

Mag je cannabis verkopen in Algerije?

Cannabis verkopen of verspreiden is ook illegaal in het land, en er staat een gevangenisstraf van twee jaar op levering. Smokkel op grote schaal wordt gezien als een veel ernstiger vergrijp en kan leiden tot een gevangenisstraf van 10 tot 20 jaar. In Algerije bestaat de doodstraf nog, maar niet voor drugsgerelateerde vergrijpen. Bovendien heeft het land sinds 1993 geen enkele executie meer uitgevoerd.

Ondanks de strenge straffen wordt er redelijk veel cannabis gesmokkeld. De 6.700 kilometer lange grens is moeilijk te patrouilleren voor de autoriteiten. Hierdoor komt hasj vanuit Marokko relatief gemakkelijk het land binnen en wordt het vervolgens naar Europa, Tunesië, Libië en andere Afrikaanse landen vervoerd.

De Algerijnse staatstelevisie zendt vaak de arrestaties van smokkelaars uit. Deze regelmatige arrestaties lijken mensen die betrokken zijn bij drugshandel niet voldoende af te schrikken. De financiële beloning is voor hen het risico waard.

Mag je cannabis telen in Algerije?

Zoals verwacht is het cannabisteelt ook illegaal in Algerije: er staan gevangenisstraffen op. Het droge woestijnklimaat maakt teelt sowieso al lastig, dus het land heeft geen groot probleem met illegale cannabisplantages.

Er zijn een paar cannabiskwekerijen in de berggebieden, vooral in de buurt van de Marokkaanse grens, zoals de regio Tlemcen. Het klimaat is hier koeler en er valt meer regen, wat een vereiste is om de planten succesvol te kweken. Daarom nemen de autoriteiten daar regelmatig cannabis in beslag.

Er zijn zo nu en dan cannabisplantages te vinden rond de oases in het zuiden van het land en in de bossen in het zuidwesten. Tijdens de burgeroorlog en daarna waren deze plaatsen jarenlang ontoegankelijk vanwege de islamitische rebellen in het gebied.

Sommige mensen telen ook cannabisplanten voor persoonlijk gebruik in hun tuin of op hun balkon in de steden. Dit heeft geen prioriteit voor de politie, maar toch worden er soms kleinschalige kwekerijen vernietigd.

Is CBD legaal in Algerije?

Ondanks het feit dat CBD een veel lager THC-gehalte heeft en geen ‘high’ veroorzaakt, maakt de Algerijnse wetgeving geen onderscheid tussen CBD en THC. Daarom is het verboden om het te gebruiken, kopen of verkopen in het land.

Een medische professionele druppelvloeistof in een reageerbuis

Mogen cannabiszaden naar Algerije verstuurd worden?

Het is verboden om cannabiszaden te kopen en verkopen in Algerije en ze mogen dus ook niet per post naar het land worden verstuurd.

Medicinale cannabis in Algerije

Het land heeft momenteel geen programma voor medicinale cannabis. Tot nu toe heeft geen enkele Algerijnse politicus iets gezegd over het opzetten van een programma, dus de kans is klein dat er in de nabije toekomst een komt.

Een man met een bril en een masker die een cannabisplant onderzoekt

Industriële hennep in Algerije

Het telen van industriële hennep is illegaal in Algerije en er zijn geen plannen om deze wet op korte termijn aan te passen. Grootschalige teelt zou sowieso lastig zijn vanwege het woestijnlandschap.

Goed om te weten

Als je naar Algerije reist of er woont, is het handig om het volgende te weten:

  • Drugssmokkel is een groeiend probleem in Algerije, en het gaat vooral om cannabis. Zo werd er in 1992 nog maar zes ton in beslag genomen, in 2012 was dit al 157,3 ton en in 2013 wel 211,5 ton.
  • Naar schatting consumeren 302.000 mensen in het land psychoactieve stoffen zoals cannabis. Daarvan zijn er 180.000 mensen tussen de 20 en de 39 jaar.
  • Cannabis is de drug die veruit het makkelijkst verkrijgbaar is.

Geschiedenis van cannabis

Net zoals in veel Noord-Afrikaanse landen zit hasj diepgeworteld in het Algerijnse erfgoed. Berberse nomaden namen vaak hasj mee, voornamelijk voor recreatieve doeleinden. Deze hasj werd in het hele land geteeld en geproduceerd (voor zover de bodem en het klimaat dat toelieten).

Hasjgebruik werd gezien als een levensstijl in Algerije. Tot de 20e eeuw werd hasj openlijk verkocht in winkels en serveerden hookah-bars het gemengd met tabak met een smaakje. Chaabi-artiesten (een soort folkmuziek) gebruikten het na hun optredens ook met mate in de Mahchachat (een besloten ruimte waar bezoekers thee dronken en opium rookten). Lang voordat de 20e eeuw begon waren er echter al dingen aan het veranderen. Toen de Fransen het land in 1848 koloniseerden, begonnen ze beperkingen op cannabisgebruik op te leggen. Dit werd in de jaren daarna langzaam door de Algerijnse maatschappij opgenomen.

Algerije werd in 1965 onafhankelijk, maar de houding tegenover cannabis bleef hetzelfde als tijdens de Franse heerschappij: het werd gezien als een gevaarlijke stof en werd daarom verboden. Dit had een effect op de bewoners van het land. Zij wendden zich tot Marokko voor cannabis en teelden het dus niet zelf.

De onafhankelijkheid zorgde ook voor een massale migratie van mensen vanuit landelijke gebieden naar steden en dorpen. Dit was een probleem omdat de stedelijke gebieden deze groei niet aankonden. Er ontstonden sloppenwijken en de bevolking werd armer, waardoor drugs een groter probleem werden.

Culturele opvattingen

Algerije heeft een dubbelzinnige opvatting over cannabisconsumptie. Aan de ene kant is hasjgebruik sterk verankerd in het Algerijnse erfgoed. Maar aan de andere kant hebben de spanningen tussen het land en Marokko cannabisgebruik onder de aandacht gebracht en heeft de voormalige premier zich hiertegen uitgesproken.

Ondanks dat er steeds meer mensen cannabis gebruiken, wordt dit nog steeds niet als een groot probleem gezien. Toch is het de gemakkelijkst verkrijgbare drug. De Algerijnse autoriteiten beginnen nu behandelingsinstellingen te openen voor drugsgebruikers, hoewel de strenge wetgeving van kracht blijft.

Er wordt gedacht dat de drugsproblemen van Algerije vooral het resultaat zijn van slechte economische omstandigheden en minder arbeidsmogelijkheden voor jongeren.

Tlemcen en cannabis

Tlemcen is een mooie regio in Algerije met een rijke geschiedenis en cultuur. Het is toevallig ook een van de belangrijkste cannabissmokkelknooppunten. De regio ligt dicht bij de Marokkaanse grens en de autoriteiten nemen regelmatig grote hoeveelheden hasj van smokkelaars in beslag, maar dat lijkt ze niet tegen te houden.

Grote hoeveelheden hasj worden bewaakt door een man in uniform

De spanningen zijn hoog opgelopen tussen Marokko en Algerije, vooral in Tlemcen. Mohammed Safahi, de vicevoorzitter van de Gemeenschapsraad in Tlemcen, zei hetvolgende tegen de koning van Marokko: “Majesteit, zogenaamde leider van het geloof, stop met het overspoelen van Arabische en islamitische staten (…) met tonnen hasj die in uw koninkrijk worden geplant en geoogst.”

De relatie tussen Algerije en Marokko

De relatie tussen Algerije en buurland Marokko is al beladen sinds beide landen onafhankelijk werden (Marokko in 1956, Algerije in 1962).

Sindsdien hebben beide landen oorlog gevoerd (waaronder de ‘zandoorlog’ uit 1963 en de oorlog in de Westelijke Sahara, die 16 jaar duurde). In 1994 sloot Algerije de grenzen zelfs voor Marokko, als antwoord op het feit dat Marokko Algerijnse burgers visumbeperkingen oplegde.

De grens is nog altijd gesloten, maar de hasj komt nog steeds het land binnen.

In 2013 liepen de spanningen weer hoog op toen Algerijnse ambtenaren (en de media) Marokko openlijk aanvielen omdat het land de hasjhandel liet gedijen.

Sommige mensen zeggen dat het te makkelijk is om Marokko (vanwege zijn drugssmokkelactiviteit) de schuld te geven van de georganiseerde misdaadnetwerken die in Noord-Afrika actief zijn.. Wat Marokko betreft: de situatie is ingewikkeld, aangezien het uitroeien van de cannabisteelt een verwoestend effect zou hebben op duizenden toch al arme mensen in de landelijke gemeenschappen.

De cannabissmokkelroute

Hoewel de Algerijnse grens erg poreus is en cannabis (technisch gezien) overal naar binnen gesmokkeld kan worden, hebben drugssmokkelaars een favoriete route.

Deze route begint in het Marokkaanse Rifgebergte, waar een groot deel van de Marokkaanse hasj wordt geproduceerd. De smokkelaars brengen de hasj vervolgens naar de oostgrens van het land en dan Algerije in. Op het eerste gezicht lijkt het een riskante route. Aan beide kanten van de grens zijn gewapende troepen aanwezig en de relatie tussen de twee landen is erg vijandig.

Smokkelaars moeten door deze barrière met gewapende wachters heen, en het is weinig verrassend dat ze dit soms met omkoping voor elkaar krijgen.

Een deel van de hasj blijft in Algerije, waar het verkocht wordt aan de inwoners. De meeste hasj gaat naar Tunesië, vanwaar het naar Europa wordt vervoerd via Italië of Marseille.

Van oudsher gebruikten drugssmokkelaars de woestijn om ongemerkt de grens over te steken. De burgeroorlogen uit 1991 en 2002 maakten dit echter lastig, waardoor smokkelaars verder naar het noorden moesten trekken. Zuid-Algerije, dat weinig last ondervond van de oorlog, heeft ook een populaire drugssmokkelroute.

Wordt het in de toekomst gelegaliseerd?

Vanwege de uitspraken van de voormalige premier over het aanpakken van drugssmokkel in het land, lijkt de kans klein dat de wetgeving binnenkort zal veranderen. Er is ook nog geen sprake van de legalisering van medicinale cannabis of van een plan om telers toe te staan cannabis te telen voor industriële doeleinden.

  • Disclaimer:
    Hoewel alle moeite is gedaan om ervoor te zorgen dat dit artikel accuraat is, is het niet bedoeld om wettelijk advies te verzorgen. Individuele situaties zullen altijd verschillen en moeten worden besproken met een expert en/of advocaat.

Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Auteur en reviewer

  • Profile-image

    Sensi Seeds

    De redactie van Sensi Seeds bestaat uit botanici, medische en juridische experts, plus gerenommeerde activisten zoals Dr. Lester Grinspoon, Micha Knodt, Robert Connell Clarke, Maurice Veldman, Sebastian Marincolo, James Burton en Seshata.
    Meer over deze auteur
  • Maurice_Veldman

    Maurice Veldman

    Maurice Veldman is lid van de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten en een van Nederlands meest prominente cannabisadvocaten. Met 25 jaar praktijkervaring ondersteunt zijn kennis van het straf- en bestuursrecht cannabisverkopers en hennepproducenten door de ongelijkheden tussen het individu en de staat aan te kaarten.
    Meer over deze reviewer
Scroll naar top