Het is zeer waarschijnlijk dat de wiet die bij je thuis ligt een verre verwant is van Skunk #1. We spraken met Sam the Skunkman over “de goeie ouwe tijd” om meer te weten te komen over het ontstaan van de eerste hybride met commercieel succes. Hij ontving ons in zijn huis in Nederland en vertelde over zijn ervaringen, terwijl we samen een joint rookten.
Update januari 2025: Sam the Skunkman overleden
We rouwen om het verlies van Sam the Skunkman, die op 27 januari 2025 is overleden. Als echte pionier in de cannabisteelt hebben Sam’s innovatieve geest en zijn legendarische soorten zoals Skunk #1 de industrie gevormd. Zijn nalatenschap zal generaties lang blijven inspireren en beïnvloeden.
Lees verder voor ons interview met Sam in 2023, waarin hij inzichten deelde van zijn revolutionaire reis in de cannabisteelt.
In het voorjaar van 1985 arriveerde Sam the Skunkman op Schiphol. Zijn betrokkenheid bij cannabishybriden begon in Santa Cruz, waar hij besloot op grote schaal cannabis te kweken. Hij heeft ‘s werelds meest invloedrijke hybride ontwikkeld, en heeft de weg vrijgemaakt voor uitgebreide cannabiskweekprocedures in Nederland.
In de VS heeft Sam the Skunkman een belangrijke bijdrage geleverd aan de baanbrekende creatie van de eerste F1-hybriden. Hij was bevriend met de beroemde Haze Brothers en richtte het gerenommeerde Sacred Seeds op om wietzaden te produceren en Skunk #1 te ontwikkelen. Sacred Seeds heeft deze soort zorgvuldig gecreëerd door een robuuste Afghaanse indica, bekend om haar sterke effecten en veerkracht, te kruisen met de legendarische Colombian Gold, die gewaardeerd wordt vanwege haar opbeurende effecten en dynamische eigenschappen.
Dit ingewikkelde kweekproces werd voortgezet door de resulterende hybride te kruisen met de veelgeprezen Acapulco Gold, een wietsoort die bekend staat om haar uitzonderlijke stabiliteit en buitengewone productie van bloemen. Dit verbeterde de stabiliteit van de nieuwe soort, verkortte de bloeitijd en vergrootte haar potentiële oogst aanzienlijk, waarna liefhebbers van over de hele wereld binnen de korste keren konden genieten van een overvloedige cannabiservaring.
Skunk #1 staat sindsdien bekend als een van de meest invloedrijke hybriden ter wereld, en is wereldwijd gebruikt als basis in veel cannabishybriden. De soort wordt voornamelijk gewaardeerd om haar kenmerkende en doordringende skunky aroma, dat enorm populair is onder wietliefhebbers.
Sam the Skunkman komt naar Nederland
In het begin van de jaren ‘80 experimenteerden veel mensen in Nederland met het kweken van cannabis. Hun inspanningen leverden echter geen resultaten van hoge kwaliteit op. De cannabis die deze beginnelingen produceerden leed onder een slechte genetische ontwikkeling, en veel telers ondervonden problemen bij het kweken in de buitenlucht vanwege de ongunstige klimaatomstandigheden.
In deze periode werd bovendien een aanzienlijke hoeveelheid hasj en cannabis van lage kwaliteit geïmporteerd, wat een negatief effect had op de potentie. Toen individuele telers in het verleden wiet kweekten, werd het eindproduct meestal mean green (lett. “gemene groente”) genoemd, en hadden ze moeite om hun producten aan lokale coffeeshops te verkopen vanwege de inferieure kwaliteit.
Toen Sam the Skunkman in 1984 een bezoek bracht aan Nederland, ging hij langs bij verschillende kwekers. Hij legde uit dat het kweken van cannabis in de buitenlucht in Nederland zinloos was, en hij stelde voor dat ze zouden overstappen op het kweken van cannabis in broeikassen. “Dit kunnen jullie wel vergeten! Jullie verdoen je tijd, jullie hebben broeikassen nodig”, verkondigde Sam the Skunkman aan iedereen die het maar wilde horen. De onsuccesvolle Nederlandse kwekers in kwestie volgden zijn advies op en stapten over op het kweken in broeikassen, waarna de situatie in het hele land veranderde.
Op dat moment waren er slechts drie toonaangevende zadenleveranciers: de Lowlands Weed Company, de Seed Bank of Holland van Neville Schoenmakers en de Super Sativa Seed Club. Sam the Skunkman vertrouwt ons toe dat Lowlands Weed Company toendertijd niet beschikte over genetica van de hoogste kwaliteit, maar wel de juiste mentaliteit. Neville en de Super Sativa Seed Club daarentegen hadden zaden van uitstekende kwaliteit, omdat ze deze van Sam en andere cannabisliefhebbers kochten.
Sam, je had het over Skunk #1
Skunk #1 is een driewegshybride die ontstond als kruising tussen een Afghaanse en Colombiaanse soort. Het resultaat was een plant met een behoorlijk lange bloeiperiode, die verkort werd na de kruising met een Acapulco Gold. Hoewel ze nog steeds niet een bijzonder snel bloeiende cannabissoort was, was ze eenvoudig binnen te kweken met gebruik van lampen, in broeikassen of buiten in het centrale gedeelte van Zuid-Californië.
Sam the Skunkman merkt op dat een skunk van hoge kwaliteit met superieure genetica kan beschikken over een THC-gehalte van 17%, en een krachtig terpenenprofiel dat effect teweegbrengt die lijken op de effecten van een plant met een THC-gehalte van 25%. De synergetische interactie tussen terpenen en cannabinoïden, nu algemeen bekend als het entourage-effect, resulteert in een indrukwekkende en fascinerende ervaring.
Gerelateerd artikel
Original Skunk #1 was 1 van 30 hybriden
Volgens Sam maakte de originele Skunk #1 deel uit van 30 hybride soorten die hij testte gedurende zijn tijd bij Sacred Seeds. Hij legt uit dat hij al deze 30 planten in zijn eigen broeikas kweekte en verzorgde, waarbij hij voor elke vrouwelijke plant mannelijke planten van dezelfde variëteit gebruikte. Dit proces leverde een F2-populatie op, waarbij 25% van de planten op de moeders leek, 25% op de vaders en de resterende 50% daar ergens tussenin viel.
Dit was niet het resultaat waar Sam naar op zoek was. “Hybriden de neiging hebben om bijna altijd gescheiden te zijn,” legt hij uit. Skunk #1 vertoonde minimale segregatie, waardoor het een ideale keuze was voor Sacred Seeds. Het was de bedoeling om zaden aan te bieden die uitsluitend bestemd waren voor echte kweek en om de Skunk #1 lijn in leven te houden. Telers zouden op deze manier de kans krijgen om cannabisgenetica van hoge kwaliteit te verkrijgen en zaden te produceren.
In die tijd had Sam een zeer hoge pet op van wietboeren, omdat er nog geen andere zadenbedrijven bestonden. Sam legt uit dat tien jaar later alle nieuwere zadenbedrijven de klassieke genetica begonnen op te kopen en hiermee hun eigen kopieën begonnen te produceren. Hij nam het deze bedrijven echter niet kwalijk, aangezien dit simpelweg de normale gang van zaken is in het bedrijfsleven.
Aan het begin van de jaren ‘90 begonnen de bedrijven in kwestie mee te doen aan cannabiscompetities met genetica van hoge kwaliteit, die zo al snel de hele wereld bereikten. Sam lacht en licht toe: “Je kent het gezegde vast wel: de Amerikanen kunnen het grootser, de Duitsers kunnen het beter en de Nederlandse zadenbedrijven kunnen het goedkoper!”
Skunk #1 bereikte wereldwijd succes toen ze als winnaar uit de bus kwam op de High Times Cup in 1988, door Super Sativa Seed Club, Sensi Seed Club en de Seed Bank of Holland te verslaan. Sam herinnert zich het moment dat hij de eerste prijs won met zijn Skunk #1, en geeft toe dat hij het op dat moment ook daadwerkelijk als de beste wietsoort beschouwde, aangezien hij ook de andere twee inzendingen had geprobeerd.
De impact van Skunk #1 kon vervolgens in de gehele cannabisindustrie worden waargenomen. Ze heeft als een fundamentele bouwsteen gediend voor veel hybride soorten, en haar genetische invloed is nog steeds zichtbaar in veel populaire soorten die vandaag de dag verkrijgbaar zijn. In veel landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, wordt “skunk” gebruikt om te verwijzen naar krachtige wietsoorten. Het is echter belangrijk om op te merken dat niet alle THC-rijke soorten in het Verenigd Koninkrijk genetisch verwant zijn aan de originele Skunk #1 variëteit.
Gerelateerd artikel
Het hybridisatieproces
Naast Skunk kreeg Sam the Skunkman nog een aantal andere variëteiten in zijn bezit, zoals Haze en California Orange. Hij verklaart: “Haze was een variëteit die de Haze Brothers aan mij hebben gegeven, en ze verzekerden me dat ze het goed vonden als ik de zaden reproduceerde en verkocht. Afghani #1 was een cadeau van Mel Frank, de partner van Ed Rosenthal, waarvan ik ook toestemming kreeg om deze soort te reproduceren en te verkopen”.
Dan waren er nog variëteiten zoals Durban Poison uit Zuid-Afrika. Ed Rosenthal kocht de zaden bij de Transkei Coffeeshop in Amsterdam, nam ze mee terug naar de VS en gaf ze aan zijn partner. Sam the Skunkman legt uit dat hij deze variëteit vervolgens in Californië had gekweekt, maar dat het erop leek dat de soort die hij van Mel Frank had ontvangen niet van de beste kwaliteit was.
“Het was een tweede generatie met intersekse eigenschappen, dus heb ik er vier of vijf jaar over gedaan om in Californië planten te kweken en te selecteren die niet intersekse waren”. Hij gaf de voorkeur aan Durban Poison omdat het de eerste plant was die hij succesvol has gekweekt onder de ongunstige klimaatomstandigheden van ons land. Hij heeft in zijn carrière in Nederland meer dan 20.000 planten in buitenkweekruimtes gekweekt!
Dankzij het hybridisatieproces, hetzij via klonen of zaden, is het voor iedereen mogelijk geworden om zelf wiet van hoge kwaliteit te kweken. Sam the Skunkman gelooft dat de war on drugs zinloos was, omdat deze effectief verloren werd toen premium zaden en klonen wereldwijd werden verspreid. Het gebruik van kunstmatige verlichting bij het kweken speelde een belangrijke rol in de strijd, hoewel het enkele decennia duurde voordat dit openbaar als een van de motieven werd erkend.
Gerelateerd artikel
De nalatenschap van Skunk #1 en Sam de Skunkman
Door innovatie, toewijding en passie hebben de inspanningen van Sam the Skunkman met Skunk #1 de weg vrijgemaakt voor vooruitgang in het kweken van wiet. Het succes en de genetische stabiliteit van Skunk #1 waren cruciaal voor de vorming van de cannabiswereld zoals we die nu kennen. Sam toonde het potentieel aan voor het creëren van hybride variëteiten met verbeterde eigenschappen en inspireerde vele kwekers om hun eigen genetica te ontwikkelen en nieuwe variëteiten met unieke eigenschappen te introduceren.
Hij hielp de basis te leggen voor verdere ontwikkelingen, onderzoeken en innovaties in de cannabisplantkunde, en streefde er voortdurend naar om de grenzen wat betreft krachtige effecten, smaak en cannabinoïdegehalte te verleggen.
Bedankt, Sam the Skunkman!
