Zelfs ervaren cannabisgebruikers hebben soms nog nooit van charas gehoord. Ook degenen die er wel van gehoord hebben, hebben vaak nog geen kans gehad om charas te proberen. Iedereen wil de romige heerlijkheid van de populairste cannabissoort uit India ervaren. Dus wat is charas nou precies, en hoe wordt het gemaakt?
Het is best lastig om meer informatie te vinden over de geschiedenis van charas (ook wel gespeld als ‘charras’) omdat het woord charas, toen er voor het eerst over geschreven werd, als synoniem van het woord ‘hasj‘ werd gebruikt.
Er wordt nog niet zo lang een algemeen aanvaard onderscheid gemaakt tussen hasj dat gemaakt wordt van geoogste en dus dode cannabisplanten, en charas, dat gemaakt wordt van levende planten. Toch wordt het woord ‘hasj’ nog vaak gebruikt voor alle stevige soorten cannabishars, in plaats van voor de bloemen van cannabisplanten.
Charas is afkomstig van levende cannabisplanten, hasj van geoogste
Moderne puristen vinden de geografische oorsprong van het eindproduct ook belangrijk, omdat ze vinden dat echte charas alleen uit de Indische Himalaya komt.
Hasj die volgens dezelfde methode gemaakt wordt in andere landen, zoals Jamaica, is volgens hen geen ‘echte’ charas, net zoals mousserende witte wijn die volgens de champagne-methodes gemaakt is, niet als champagne wordt gezien, tenzij hij gemaakt is van druiven uit die regio. Het terroir van charas zorgt voor de karakteristieke, overheerlijke eigenschappen.
Even voor de duidelijkheid: de definitie van charas waar we dit artikel op baseren, is die van handgemaakte Indiase hasj.
De meeste charas wordt gemaakt in Himachal Pradesh, waaronder de Parvati-vallei en Kasjmir. Charas wordt in heel India gebruikt en een kleine hoeveelheid bereikt Europa en de rest van de wereld, waar het product als een delicatesse wordt gekoesterd.
Charas heeft zelfs zijn eigen standaardeenheid, de tola, die overeenkomt met 11,7 gram. Het wordt ook gebruikt tijdens een gebedsritueel, waarbij het gerookt wordt in rechte kleipijpen die chillums heten om de hindoegod Shiva te vereren en met hem te communiceren.
Gerelateerd artikel
De geschiedenis van charas
Eén van de eerste vermeldingen van charas in wetenschappelijke literatuur komt uit ‘Pharmacographia’, een gedetailleerd naslagwerk over planten en plantderivaten die gebruikt werden in de Victoriaanse geneeskunde. Het boek werd voor het eerst uitgebracht in 1874 en beschrijft materia medica uit Groot-Brittannië, maar ook uit India, wat de vermelding van cannabis verklaart.
De rubriek met de naam ‘Charas’ begint als volgt: ”Geen enkele hoeveelheid hennep die als drug wordt gebruikt is compleet zonder deze stof, die heel belangrijk is in de ogen van de Aziatische naties.”
Interessant is, met de geografische definitie van hierboven in het achterhoofd, dat de tekst verdergaat met ”het is niet te verkrijgen uit vergelijkbare hennep die lukraak op plaatsen in India groeit, maar alleen uit planten die op een bepaalde hoogte in de heuvels gekweekt worden”.
Hoe charas gemaakt wordt
De auteurs van het boek, Daniel Hanbury en Friedrich August Flückiger, zagen charas echter niet als een therapeutisch middel en beschreven het als volgt: ”… charas is noodgedwongen een smerig en ruw geneesmiddel dat totaal ongeschikt is voor de beschaafde geneeskunde”.
Ondanks hun afkeuring van een van de meest verfijnde hasjsoorten ter wereld, waren ze zo aardig om met ons te delen hoe charas gemaakt wordt: ”… door de toppen van de planten in de handen te wrijven zodra de zaden rijp zijn en de hechtende hars van de vingers te schrapen”. Deze methode wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt.
Er is nog een methode om charas te maken die ook beschreven wordt in Pharmacographica, waarbij in leer geklede mannen langs de cannabisplanten lopen zodat de hars aan hun kleding blijft plakken ”waarvan de hars af en toe afgeschraapt wordt”. (Voor sommigen klinkt dit misschien als een doodgewone dag in Amsterdam!)
Het kost veel tijd om charas met de hand te maken. Het duurt ongeveer acht uur om tussen de zeven en de acht gram te produceren. Maar hoe langzamer er gewreven wordt, hoe hoger de kwaliteit van de charas. Het is een eenvoudig proces: de toppen worden uit de levende planten gekozen en de grote feederbladeren worden eraf gehaald.
Daarna worden de toppen voorzichtig tussen de handpalmen gewreven om de trichomen aan de huid te laten plakken. Zodra de handpalmen bedekt zijn met een dikke, donkere, glanzende laag trichomen, schraapt men er snel met de vingers overheen om er krullen van de maken, die dan tot ballen of vingervormen gerold kunnen worden.
Hedendaagse ontdekkingsreizigers hebben ontdekt dat op de bergwanden waar de eerste charas werd gemaakt nog steeds planten en mensen te vinden zijn die de vrijwel onveranderde directe afstammelingen zijn van degenen die er honderden, zo niet duizenden jaren geleden waren.
Malana Cream – een charasmix van soorten
Het middelpunt van de charascultuur is Malana. Dit kleine, oeroude dorp ligt op meer dan drieduizend meter hoogte aan de bergwand van de Parvati-vallei en wordt bewoond door mensen die zich bewust afsluiten van de buitenwereld. Er wordt gezegd dat zout en olie de enige dingen zijn die ze niet uit de bergen kunnen halen. Vroeger ruilden ze wol voor alles wat ze zelf niet konden produceren, maar nu ruilen ze hele speciale charas met de naam Malana Cream.
Een van de dingen die charas zo speciaal maakt, en dan vooral deze soort, is dat het gemaakt wordt van vele verschillende fenotypen, zo niet soorten cannabis.
Net zoals een fruitsalade veel lekkerder en boeiender is dan de individuele fruitsoorten, bevat charas verschillende lagen smaken en effecten die van tola tot tola verschillen, maar altijd bijzonder zijn. Wie charas gebruikt, begrijpt meteen waarom het de favoriete drug van Shiva is!
Heb jij ooit charas gebruikt? Of heb je misschien het geluk gehad om India te bezoeken en je eigen charas te maken? Laat het ons weten door een bericht achter te laten!
- Disclaimer:Wet- en regelgeving omtrent cannabisgebruik verschilt vaak per land. Sensi Seeds raadt u daarom dan ook aan om de lokale wet- en regelgeving na te gaan. Handel niet in strijd met de wet.
