CBD is een niet-psychoactief bestanddeel van cannabis. CBD werd pas veel later populair dan het psychoactieve THC, maar werd meer dan 20 jaar eerder geïsoleerd. Momenteel wordt CBD grondig bestudeerd en onderzocht op medicinale toepassingen bij de behandeling van vele aandoeningen. Ten opzichte van THC is CBD nu het bekendste cannabinoïde in cannabisplanten.
Cannabidiol (CBD) is een van de bekendere en meest bestudeerde fytocannabinoïden. Het fungeert als een intermediair voor de effecten van THC en wordt over het algemeen verondersteld van niet-psychoactieve aard te zijn. Onderzoek heeft echter aangetoond dat CBD een kalmerend effect heeft. Dit kan deels verklaren waarom cannabissoorten met een hoog CBD gehalte bekend staan om hun ‘stoned’ (ontspannen en rustig) effect in plaats van hun ‘high’ ( opbeurend en energiek) effect.
Als je de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van voedingssupplementen voor gezondheid en welzijn volgt, heb je misschien al gehoord van CBD producten, ook al heb je nog nooit een cannabisplant gezien. Er is steeds meer en overtuigend bewijs dat het toevoegen van CBD-voedingssupplementen aan je dieet je mogelijk kan ondersteunen en je kan beschermen tegen een verscheidenheid van aandoeningen.
Chemische eigenschappen van de cannabidiolmolecule
CBD heeft dezelfde chemische formule en molaire massa als THC (C21H30O2, 314,46 g/mol), hoewel de moleculaire structuur enigszins verschilt. Net als THC en de meeste andere lipiden is CBD hydrofoob en lipofiel, wat betekent dat het niet gemakkelijk oplost of emulgeert in water, maar wel zal oplossen in vet (alsook in de meeste organische oplosmiddelen, zoals butaan en alcohol).
In zure omstandigheden cycliseert (vormt een nieuwe koolstofring) CBD tot THC. In alkalische omstandigheden (wanneer er water aanwezig is) oxideert CBD tot cannabidiol hydroxychinon, dat vooralsnog slecht bestudeerd is, maar een remmend effect kan hebben op de hepatische (lever)enzymen die van vitaal belang zijn voor het metabolisme van ingenomen geneesmiddelen.
Gerelateerd artikel
Cannabidiol in het endocannabinoïde systeem
Hoewel algemeen wordt aangenomen dat er geen affiniteit is met de cannabinoïdereceptoren, is in een studie aangetoond dat CBD als een inverse agonist van de CB2 receptor fungeert. Een inverse agonist is een receptor ligand dat een tegengestelde reactie op een agonist opwekt. Terwijl THC het niveau van de receptoractiviteit verhoogt boven het intrinsieke niveau bij afwezigheid van een ligand, vermindert CBD het niveau onder deze basislijn. Een antagonist daarentegen bindt zich aan een receptor en blijft inactief, waardoor de acties van nabijgelegen agonisten worden geblokkeerd.
De speculatieve nieuwe cannabinoïdereceptor, GPR55, kan worden beïnvloed door de werking van CBD. Het is aangetoond dat deze receptor reageert op zowel CBD als THC, evenals de endocannabinoïden 2-AG, anandamide en noladine ether (ook bekend als 2-AG ether). Het is zelfs gepostuleerd als de CB3-receptor zelf.
Er wordt ook gedacht dat terwijl CBD weinig directe affiniteit heeft met de cannabinoïdereceptoren, het verschillende indirecte effecten kan hebben. Zo remt CBD bijvoorbeeld de afbraak van het endocannabinoïde anandamide, door het enzym te onderdrukken dat verantwoordelijk is voor de afbraak daarvan. Dit verhoogt de endogene niveaus en de bio-activiteit van anandamide. CBD kan ook inwerken op receptoren die geen deel uitmaken van het endocannabinoïde systeem, maar er wel mee samenwerken.
CBD’s effect op niet-endocannabinoïde receptoren
CBD is een volwaardige, maar zwakke agonist van het transient receptor potential vanilloid type 1 (TRPV1), dat een belangrijke rol speelt in de reactie op hitte en schadelijke prikkels. TRPV1 is een nociceptor: bij voldoende prikkeling van de receptor worden signalen naar de hersenen gestuurd die een reeks automatische reacties uitlokken, waaronder het gevoel van pijn.
Verschillende cannabinoïden, waaronder de endocannabinoïden anandamide en N-Arachidonoyl dopamine (een CB1-receptoragonist), beïnvloeden de TRPV1-receptor. Omgekeerd hebben verschillende vanilloïden invloed op de cannabinoïdereceptoren, waaronder olvanil en pseudocapsaïcine, maar niet op de capsaïcine zelf. De nauwe chemische gelijkenis tussen veel vanilloïden en cannabinoïden heeft onderzoekers doen concluderen dat er een groot therapeutisch potentieel zit in het onderzoek naar vanilloïde cannabimimetica (stoffen die cannabinoïden nabootsen).
Er is ook aangetoond dat CBD werkt als een 5-HT1a receptoragonist. Deze receptor reguleert de aanwezigheid van serotonine (5-HT) in het centrale zenuwstelsel en kan veel van de eigenschappen van CBD die helpen bij het verminderen van angst en depressies verklaren. Verder kunnen de modulerende effecten van CBD op de opioïdenreceptoren Mu en Delta, die een rol spelen bij de pijnstillende en euforische respons, bijdragen aan het algehele effect dat de cannabisgebruiker ervaart.
Cannabidiol en zijn potentieel voor medicinale toepassing
CBD is beschreven als zijnde van nog groter medisch belang dan THC. Het is niet-psychoactief en kan daarom veilig gebruikt worden zonder angst voor intoxicatie. Daarnaast heeft het tal van bekende heilzame eigenschappen, en ongetwijfeld moeten er nog veel worden ontdekt.
CBD heeft een pijnstillende, antidepressieve en anxiolytische (anti-angst) werking, en wordt ook onderzocht op zijn neuro protectieve eigenschappen. Neuroprotectie, waarbij de structuren van de hersenen en het centrale zenuwstelsel worden beschermd tegen schade (inclusief verdergaande schade, in het geval van degeneratieve ziekten zoals Parkinson), is een groeiend gebied van de geneeskunde dat van groot belang is.
Het is misschien wel het spannendst om te zien dat CBD een remmend effect heeft op de proliferatie van kankercellen. Men denkt dat het effect van CBD op de CB2- en TRPV1-receptoren hier een rol kan spelen, door de inductie van oxidatieve stress. Systemische biologische functies produceren reactieve zuurstofsoorten (ROS) zoals peroxiden, zuurstofionen en vrije radicalen, die meestal ontgift moeten worden om de schade aan de cellen te beperken.
Gerelateerd artikel
De meest onderzochte medicinale toepassing van cannabidiol is bij de behandeling van epilepsie. Het geval van Charlotte Figi, wiens ouders met succes medicinale cannabis gebruikten om de aanvallen waaraan ze leed als gevolg van het Dravet-syndroom te verminderen, leidde tot de ontwikkeling van de Charlotte’s Web-cannabissoort.
Naarmate meer kinderen werden behandeld met deze variant met een laag THC-gehalte en een hoog CBD-gehalte, begonnen wetenschappers te onderzoeken welke herstellende effecten CBD zou kunnen hebben op de frequentie van de aanvallen en het stoppen van de aanvallen. Het vermogen van CBD om epilepsie te behandelen is bestudeerd in meerdere hoogwaardige, placebogecontroleerde, aanvullende onderzoeken. Het is een van de enige medicinale toepassingen van CBD die harde bewijzen heeft voor de medicinale geldigheid ervan. Het onderzoek naar alle andere toepassingen blijft volop doorgaan.
- Disclaimer:Dit artikel kan niet ter vervanging worden gebruikt voor professioneel medisch advies, een diagnose of behandeling. Neem altijd contact op met uw arts of andere bevoegde deskundigen. Stel het vragen van medisch advies niet uit en negeer medisch advies niet naar aanleiding van wat u heeft gelezen op deze website.
