Tijdens een serie interviews spraken we met niemand minder dan Sensi Seeds-oprichter Ben Dronkers, meesterveredelaar Alan Dronkers en een van de meest herkenbare gezichten van het bedrijf, Ravi Spaarenberg. Nu is het tijd voor een gesprek met de man die tegenwoordig ’s werelds #1 zadenbank leidt. In een 1-op-1 interview in het Amsterdamse hoofdkantoor spreken we de man die verantwoordelijk is voor Sensi Seeds, de directeur zelf, Gio Dronkers.
Hi Gio, fijn dat je wat tijd hebt kunnen vrijmaken in je drukke schema! Kan je, om te binnen, jouw eerste cannabis high herinneren? Hoe was die ervaring?
Ik was ongeveer zestien toen ik voor de eerste keer high werd. Ik had een stukje hasj van mijn vader eh… geleend, zal ik maar zeggen, en een vriend en ik hebben onze eerste joint gerold. We hebben enorm veel plezier gehad. We hebben ons een tijd lang helemaal kapot gelachen!
Wat grappig was, was dat het weekend daarna – ik ging in het weekend naar mijn vader om te eten en te overnachten – hij me tijdens het eten vroeg, recht op de man af: “En, heb je al eens gerookt?” en ik zei: “Nou, eh …ja, net.” En hij vroeg: “Vond je het fijn?” en ik zei: “Ja, we hebben genoten.” Heel natuurlijk.
Het was gewoon plezier maken met vrienden. Eerst was het met één vriend, toen met een paar en daarna werd het een gewoonte. We gingen bijna iedere week uit. Eerst kwamen we bij elkaar om een joint te roken en daarvan te genieten. Het was allemaal erg sociaal.
Wat hield je bezig, voordat je bij het familiebedrijf ging werken?
Voordat ik bij Sensi kwam werken, studeerde ik medicijnen. Ik wilde iets doen op het gebied van onderzoek, maar had nog flauw idee wat. Ik begon net. Door het lotingsysteem duurde het even voordat ik op de universiteit werd toegelaten. Ik had niet het geluk meteen toegelaten te worden. Dus besloot ik een jaar medicijnen in Antwerpen te gaan studeren, wat een fout was, want hun onderwijssysteem is totaal anders. Het was eigenlijk een herhaling van de stof die ik had gehad in het laatste jaar van de cursus waarmee ik werd toegelaten tot de universiteit. Dat was het voor 90%. De andere 10% ging over geneeskunde. Maar het was erg saai: skeletbotten tekenen en dergelijke. Niet erg boeiend. Toen ik naar Rotterdam ging, kreeg je gelijk in de eerste maand van het eerste jaar een mes en een lijk: en snijden maar! Andere koek. Veel spannender, zo’n praktijkgerichte studie.
Je kan wel zeggen dat ik wetenschappelijk ben aangelegd. Ik wil weten hoe dingen werken en of ik het zelf kan doen, kan leren. Dat heb ik altijd belangrijk gevonden. Van oorsprong ben ik geen kweker. Ik was de jongen met de computer, die de eerste website bouwde, dat soort dingen. Werken met al die systemen, computers, printers, faxapparaten en alarmsystemen en zo, dat was waar ik van jongs af aan mee bezig was. Dus toen het bedrijf van start ging en dit soort dingen ter sprake kwam, zei ik: “waarom probeer je dit niet, of dat?”. Ik regelde veel van dat soort zaken.
Wanneer besloot je om daadwerkelijk het Sensi Seeds-team te gaan versterken?
Dat ik bij Sensi Seeds ging werken was een vrij organisch proces. Het ging vanzelf. Het maakte op de een of andere manier ook deel uit van de ontwikkeling van het bedrijf. De eerste was Alan. Toen ging Alan zich meer met kweken bezighouden. Toen kwam Ravi en ten slotte Jeroen (General Manager van Sensi Seeds). En toen kwam ik erbij. Toen Alan op een gegeven moment wat anders wilde gaan doen en Ravi ook, stelde Ben het aan me voor. Maar het was niet van tevoren gepland.
Wordt er gewerkt aan nieuwe soorten die in de nabije toekomst uitkomen?
Wat betreft nieuwe soorten voor de komende jaren doen we binnenkort misschien wat mededelingen, maar voor nu blijft dat nog geheim. We proberen nieuwe dingen uit. Er is al zoveel op de markt, dat het moeilijk is om iets totaal nieuws en spannends te creëren. Eigenlijk zijn we allemaal enorm verwend! Maar we zijn ermee bezig.
De meest recente soorten die we op de markt hebben gebracht, de Sensi Seeds Automatic-collectie, zijn ieder voor zich erg interessant als zelfbloeiende varianten van sommige van onze klassiekers. We hebben gekeken welke van onze soorten blijvend populair zijn en zijn daarmee begonnen, zodat meer mensen dan ooit tevoren in staat zouden zijn hun eigen genetica te kweken.
Wat is jouw favoriete soort?
“Het is lastig te zeggen wat mijn persoonlijke favorieten zijn. Er zijn zo veel echte fantastische, echt prettige soorten. Dat gezegd hebbende … Ik rook elke dag Jack Herer. Ik vind Northern Lights lekker, en NL#5 x Haze. Ik hou van wat Jack in de ochtend en dan ’s avonds wat Haze.
Wat is jouw mening over de huidige status van cannabislegalisatie wereldwijd? Denk je dat, gezien de bijzondere gebeurtenissen op het Amerikaanse continent – Uruguay begint met door de overheid gekweekte en gecontroleerde cannabis, Brazilië legaliseert CBD, veel staten in de VS legaliseren zowel medicinale als recreatieve cannabis – mondiale cannabislegalisatie nabij is?
Moeilijke vraag. Wat er in Uruguay gebeurt is prettig, maar ze bevinden zich in een zeer, zeer vroeg stadium. Ze hebben de 15%-regel [THC] aangenomen, die eigenlijk nergens een regel is. Het is meer een gril van het Nederlandse ministerie van Justitie. De limiet ten aanzien van de hoeveelheid THC die wiet wettelijk mag bevatten, is echter deel geworden van de Uruguayaanse regulering. Dus dat is wat ze moeten leveren. Wat me zorgen baart is dat de kans van slagen van het hele plan kleiner is wanneer de vrije markt geen kans krijgt om deel te nemen.
Iedereen zegt dat ze in Uruguay hebben gelegaliseerd, maar dat is dus niet zo. Dat is een beetje het probleem. Het is misleidende propaganda. Wel is het veel vrijer geworden dan het was. Er bestaat nu een organisatie die de kans biedt om de genetica te krijgen en te distribueren onder de mensen die geregistreerd zijn. Er zijn misschien plannen voor wat cannabisclubs en officiële kwekers, maar die zullen beperkte genetica aan gaan bieden. Het idee is dat zij genetica willen hebben die alleen beschikbaar is voor Uruguay en niet in de naburige landen opduikt. Dat schept een beperking.
Dus enerzijds is Uruguay fantastisch. Aan de andere kant… Als je alleen maar bezorgd bent over wat je buurlanden denken over wat jij aan het doen bent, in plaats van te kijken hoe je de mensen kunt geven wat ze willen hebben, waar ze om vragen, in plaats van hen iets door de strot te duwen… dan krijg je dit. En zolang de rest van de cannabisbusiness nog steeds illegaal is, bestaat hetzelfde systeem waarop ze jagen nog steeds, is het nog steeds van toepassing.
Uiteindelijk bepalen de mensen die wiet roken waar ze hun wiet kopen. Gaan ze dat bij de regering kopen, waar de keuze beperkt is, evenals het THC-gehalte? Of blijven ze het bij de lokale dealer halen, waar ze het altijd al hebben gekocht, ook al was het illegaal? Is de verandering groot genoeg om het effect te sorteren dat ze beogen? We zullen zien. Als de regering van Uruguay erin slaagt om wiet van echt goede kwaliteit te leveren, kan dat de doorslag geven. Dat moeten ze dan ook proberen te bereiken.
Ik zeg niet ik het verwachtte, maar het is zeker een stap in de goede richting. Maar ze maken het zichzelf wel erg moeilijk. We zullen zien wat er gebeurt.
En wat vind je van de Verenigde Staten?
In de Verenigde Staten is het eigenlijk net zo. Het is fantastisch, maar ik wil liever niet te vroeg juichen, weet je. Het is nog een beetje te vroeg, denk ik, om nu al te roepen van ‘halleluja, we hebben medicinale cannabis en ze gaan dat nooit meer terugdraaien en alles wordt nu legaal, wacht maar…’. Ik ben er nog steeds niet van overtuigd. Ik hoop dat ik ongelijk krijg, maar de weg terug is nog steeds vrij eenvoudig voor ze. Wettelijk is er eigenlijk niets veranderd. Cannabis staat nog steeds op Lijst 1 [zwaarste categorie drugs, volgens de Amerikaanse opiumwet; Red.].
Maar er is hoop, natuurlijk. Die is er trouwens altijd geweest, al die jaren. Maar zo lang als ik me kan heugen, zijn er momenten geweest dat er gezegd werd ‘wow, nu gaat het echt gebeuren’, en dan volgen een week of een maand later wat tegenvallers, en dan gaat de verandering niet door en gaan we gewoon weer verder op de oude weg. We moeten pragmatisch blijven, hoop houden en doorgaan.
En als het gaat veranderen, dan moet de VS zorgen dat ze leiding geven aan de verandering. Want zij hebben ook leiding gegeven aan de onderdrukking, overal ter wereld. In dat geval moeten ze hun gewijzigde ideeën ook aan de rest opdringen. Dus zolang zij niet veranderen… Het moet van bovenaf komen. Een duidelijke, landelijke verandering in de States: dat zou echt wat betekenen.
Hoe kijk je tegen de toekomst van het gehele bedrijf aan?
Het is natuurlijk erg moeilijk om in zo’n dynamische en snel veranderende wereldomvattende bedrijfstak te voorspellen waar we over vijf jaar zullen zijn, maar wij zijn zeer optimistisch. We hopen dat de nieuwe landbouw- en verwerkingsfaciliteit in Roemenië een groot succes wordt. Vorig jaar hadden we een goede oogst, dus tot dusver gaat het goed. We verwachten dat HempFlax door de toenemende belangstelling voor industriële hennep het tegen die tijd beter zal doen dan ooit. Het museum in Spanje staat bij TripAdvisor in de top tien van museale attracties in Barcelona. We hopen dat het over vijf jaar op nummer 1 staat. We hopen dat het museum in Amsterdam de komende tien jaar nog succesvoller zal zijn dan de afgelopen twintig jaar. En we hopen dat Sensi Seeds nog groter zal zijn dan nu. De eerste hennep- en cannabismultinational! En het mooie is dat we nooit gebrek aan inspiratie zullen hebben omdat we altijd terugkeren bij de bron: de plant. We kunnen nog zo veel meer doen!
Iets anders dat me inspireert, is het Sensi-team. Ik ben erg trots op de hoeveelheid mensen die nu voor het bedrijf werkt, op hoe het bedrijf gegroeid is. Ik zeg niet dat dat door mij komt. Ik voel me gewoon vereerd dat ik deel mag uitmaken van het succes. Het bedrijf is een onderdeel van mijn leven, weet je, niet alleen maar werk. Het is dus erg fijn om met het hele team succes te hebben. Ik ben trots op het hele team!
Dank voor je tijd en dit gesprek Gio!
Geen probleem!
We hopen dat je hebt genoten van deze eerste serie interviews met een gedeelte van de familie achter Sensi Seeds. Hun verhaal is het bewijs dat het met toewijding, passie en volharding mogelijk is om een verschil te maken en een bijdrage te leveren aan vooruitgang!
Bekijk de links hieronder indien je de voorgaande interviews hebt gemist.
Ben Dronkers
Alan Dronkers
Ravi Dronkers
#growonsensi