Er wordt vaak gezegd dat de liefde van de mens door de maag gaat, en het is dan ook geen verrassing dat koken en bakken met wiet steeds populairder wordt. Om van de farmacologische effecten van THC en CBD te kunnen genieten, moeten deze stoffen worden gedecarboxyleerd. Ofwel: geen hitte, geen high!
Decarboxylering is een moeilijk woord dat velen van ons waarschijnlijk doet denken aan de ingewikkelde scheikundelessen van de middelbare school. Als je echter geïnteresseerd bent in het koken en bakken met wiet, is het belangrijk om te weten wat dit proces inhoudt.
Laten we bij het begin beginnen. Wietplanten bestaan uit honderden verschillende cannabinoïden. De meest bekende hiervan, THC en CBD, zijn in de plant aanwezig in de vorm van zogenaamde carbonzuren. Dit is de reden dat ze in deze vorm ook wel THC-A en CBD-A genoemd (‘A’ komt van ‘acid’, de Engelse vertaling van ‘zuur’).
Wanneer je deze substanties verhit, geeft het zuur een kooldioxidemolecuul af tijdens een proces dat decarboxylering of activering wordt genoemd. Dit stelt in principe het natuurlijke vervalproces voor, waarbij de hitte slechts dient om het gehele proces te versnellen.
Waarom zou je wiet moeten decarboxyleren? Dit is heel simpel: het is de enige manier om de mogelijke farmacologische en helende eigenschappen werkelijkheid te laten worden.
Zo decarboxyleer je op de juiste manier
Onthoud altijd de basisregel: hoe hoger de temperatuur, des te sneller de cannabinoïden worden geactiveerd. Hoewel het dus niet de gezondste manier is om wiet te consumeren, is het opsteken van een joint de snelste manier om het materiaal te laten decarboxyleren.
Ook door te vapen met gebruik van een vaporizer, zijn een paar seconden voldoende om THC-A om te zetten in THC. Wietbloemen die verdampt zijn, zijn al gedecarboxyleerd en kunnen worden gebruikt om edibles te bereiden.
Of je nu geïnfuseerde brownies eet of wietconcentraten, de zogenoemde “dabbing concentrates”, consumeert, de kwaliteit van je product hangt uiteindelijk af van de temperatuur die je gebruikt. Net zoals je koekjes zou verpesten door het deeg langer dan nodig te bakken, kan het verhitten van wiet op hogere temperaturen ook je geïnfuseerde lekkernijen verpesten!
Vermijd daarom verhitting bij hogere temperaturen (zie de onderstaande tabel). Wanneer het proces van decarboxylering ongeveer voor 70% voltooid is, begint THC-A af te breken in CBN-A en wordt het verder omgezet in CBN. Dit proces gaat sneller dan de omzetting van THC-A in THC, en kan leiden tot een aanzienlijke afname van de sterkte en werking.
Als je wiet daarentegen te koud is, is het mogelijk dat je de cannabinoïden niet activeert en dat deze dus hun gewenste verbindingen niet bereiken.
Elke verbinding die aanwezig is in wietplanten beschikt over unieke chemische eigenschappen, en de ideale temperatuur voor decarboxylering voor de ene verbinding kan compleet anders zijn dan de ideale temperatuur voor een andere verbinding. Kennis van het kookpunt van alle terpenen en cannabinoïden is cruciaal en helpt om een maximale sterkte en werking te bereiken.
Een patent dat eigendom is van het Britse bedrijf GW Pharmaceuticals definieert de ideale laboratoriumomstandigheden voor decarboxylering als volgt: het langdurig verhitten van wiet bij lage temperaturen.
Dit proces zorgt ervoor dat 95% van de cannabinoïdezuren worden geconverteerd naar hun fenole vorm, zonder dat er veel ontbindingsproducten ontstaan. Een ander voordeel is dat de aromatische terpenen op deze manier intact blijven. Terpenen zijn verantwoordelijk voor het aroma en de smaak van het uiteindelijke wietproduct én beïnvloeden de effecten ervan.
Dit wordt vaak het “entourage-effect” genoemd en beschrijft de interacties tussen cannabinoïden en terpenen.
Volgens het patent moet decarboxylering in een gesloten laboratorium in twee stappen worden uitgevoerd:
- Eerst wordt de wiet kort verwarmd om eventueel achtergebleven vocht te laten verdampen.
- Vervolgens wordt het plantmateriaal nog twee keer verhit gedurende een langere periode.
De beste resultaten worden bereikt met een verhitting van 15 minuten op een temperatuur van 105 °C en een verhitting van tussen de 60 en 120 minuten op dezelfde temperatuur.
Als je een wietvariëteit gebruikt met een zeer hoog CBD-gehalte (gedefinieerd als >90% CBD als percentage van het totale cannabinoïdegehalte), moet de tweede verhitting 30 minuten duren en worden uitgevoerd op 140 °C.
De onderstaande grafiek geeft een beter beeld van de effecten van temperatuur en tijd op het cannabinoïdegehalte tijdens de decarboxylering.
Thee, boter of koekjes? Het hangt allemaal af van het eindproduct
Stel je voor dat je marihuanathee wilt maken. Als je kokend water over de toppen giet en dit geheel gedurende 5 tot 10 minuten laat intrekken, zullen de cannabinoïden niet volledig geactiveerd zijn. Het plantmateriaal zou ten minste één uur verhit moeten worden op 100 °C.
Cannabinoïden worden opgelost in vet, dus het heeft weinig zin om ze uitsluitend in water te koken. Daarom worden veel traditionele wietdranken gemaakt met gebruik van zuivelproducten zoals melk of boter, die veel verzadigde vetten bevatten. Door de grotere biologische beschikbaarheid kan het product een groter deel van de cannabinoïden behouden. Een veganistisch alternatief is plantaardige melk met een hoog vetgehalte.
In Noord-India viert de lokale bevolking Holi, het zogenoemde kleurenfestival, met de bereiding van bhang lassi: een bedwelmende drank op basis van wietbladeren en wietbloemen. Andere ingrediënten die worden gebruikt om deze verfrissende drank te bereiden zijn melk, ghee en kruiden.
Een gebruikelijke methode is om het materiaal in een gesloten weckpot een uur lang ondergedompeld in een pan met water (“au bain-marie”) te verwarmen. De warmte wordt op deze manier gelijkmatig overgebracht in de gesloten pot, waardoor de ingrediënten langdurig warm blijven.
Het resultaat: cannabis met rijke smaken en sterke effecten! Zorg ervoor dat je het water langzaam opwarmt om de glazen pot niet te laten breken door een snelle temperatuurstijging, en laat het materiaal niet droogkoken.
De optimale temperaturen voor decarboxylering
Plet of vermaal het plantmateriaal vóór het activeren om de beste resultaten te behalen. Onthoudt dat het essentieel is dat de bloem zich in perfecte staat bevindt en brandschoon is vóór met de decarboxylering te beginnen, om te voorkomen dat vuil, zoutresten en voedingsstoffen in het medium achterblijven.
Was je wiet direct na de oogst met water om de kwaliteit van je eindproduct aanzienlijk verbeteren, vooral als je problemen hebt gehad met slechte luchtcirculatie of vervelende insecten tijdens de kweekcyclus. Als je gedroogde cannabis gebruikt, laat het dan ongeveer een uur sudderen in een grote pan met water en ververs dan het water dat tegen deze tijd van kleur veranderd zal zijn. Herhaal dit proces telkens met vers water totdat het water helder blijft.
Volgens veel cannabisliefhebbers is 105 °C de perfecte temperatuur voor decarboxylering, aangezien THC-A bij deze temperatuur wordt omgezet in THC en tegelijkertijd vele andere heilzame cannabinoïden en terpenen behouden worden. Vermijd temperaturen boven 155 °C (310 °F), omdat in dit geval de werking van de THC zal afnemen. Soorten met een hoog CBD-gehalte decarboxyleren langzamer dan soorten met een hoog THC-gehalte, en het wordt aanbevolen om deze 25 minuten langer te bakken bij 140 °C.
Gerelateerd artikel
Hoe infuseer je een medium?
Eén van onze favoriete methoden om met cannabis geïnfuseerde olie of boter te bereiden is om ingrediënten au bain-marie te verwarmen.
Gebruik je kokosolie als medium? Zorg er dan voor dat het water in de pan een temperatuur van 185 °C bereikt en plaats de afgesloten weckpot met daarin de olie en gedecarboxyleerde cannabis voorzichtig in het water. Laat de weckpot twee tot vier uur op deze temperatuur infuseren. Roer af en toe en vul indien nodig het water bij.
Verwijder de weckpot en zeef de ingesloten vloeistof met behulp van een fijne metalen zeef of kaasdoek in een hittebestendige pot. Laat de resterende geïnfuseerde olie afkoelen.
Gebruik je boter als medium? Vul een weckpot met de gewenste hoeveelheid en verwarm deze au bain-marie. Wacht tot het medium gesmolten is en meng de gemalen wiet erdoorheen. Sluit de pot, en laat het ongeveer twee tot vier uur infuseren. Roer elke 20 minuten om ervoor te zorgen dat de warmte gelijkmatig wordt verdeeld.
Giet de vloeibare boter door een fijne metalen zeef in een glazen schaal of pot: zo blijft eventueel resterend plantmateriaal achter. Laat de geïnfuseerde boter nu afkoelen. Verwijder de boter uit de schaal als het eenmaal hard is geworden en laat het overtollige water weglopen.
Bewaar de eindproducten in donkere, luchtdichte pot of verpakking om blootstelling aan licht en schade door condensatie te voorkomen. Ook hoge temperaturen hebben invloed op de sterkte en werking van je geïnfuseerde producten, dus raden wij aan om deze op een koele, droge en donkere plaats te bewaren. Verleng de houdbaarheid door je producten in de koelkast of vriezer te bewaren: eenmaal ingevroren is cannaboter zeer lang houdbaar!
Als je zelf indrukwekkende geïnfuseerde lekkernijen en snacks hebt gemaakt of je gedachten en ervaringen met het decarboxyleren van cannabis wilt delen, laat het ons dan weten in de comments hieronder!
Gerelateerd artikel
- Disclaimer:Wet- en regelgeving omtrent cannabisgebruik verschilt vaak per land. Sensi Seeds raadt u daarom dan ook aan om de lokale wet- en regelgeving na te gaan. Handel niet in strijd met de wet.
