Nadat de beroemde verslavingsdeskundige Wayne Hall recentelijk zijn resultaten van een 20-jarig onderzoek presenteerde op King’s College in Londen – inclusief de claim dat cannabis net zo verslavend is als heroïne – konden er twee dingen worden geconcludeerd: één – Wayne heeft zijn ziel heel lang geleden verkocht en twee – King’s College kan niet langer worden vertrouwd.
Toen de mensheid de wetenschappelijke methodologie bepaalde, betekende dat een breuk met een verleden vol speculaties en op religie gebaseerde ideeën. Nu zouden we, door te meten en methoden toe te passen, eindelijk de waarheid over de aard van de natuur en de realiteit kunnen achterhalen.
Deze methoden en metingen moesten herleidbaar zijn voor andere wetenschappers, ter bevestiging van deze ‘nieuwe’ waarheden. Sindsdien, van Newton tot Hawkins, zijn methode, meten en wiskunde de kern van de wetenschap. We leerden allemaal op wetenschappers te vertrouwen en ze te respecteren omdat ze zulk goed en betrouwbaar werk deden, waarmee ze uiteindelijk ons begrip van de realiteit veranderden en een technologische revolutie teweegbrachten. Dit vertrouwen werd echter al snel misbruikt door zowel de zakenwereld als de politiek. Tenslotte had je alleen nog maar een man in een witte jas nodig die waspoeder aanprees bij het publiek, en onze geconditioneerde hersenen geloofden wat hij zei, al was het maar op een onderbewust niveau.
Bedrijven en politici zijn niet zozeer geïnteresseerd in het ontdekken van bepaalde waarheden, maar in het verkopen van een product of idee. Voor het overtuigen van de massa gebruiken ze een zogenaamde enquête (‘als heel veel mensen dit vinden, moet het wel waar zijn’) of een of andere geleerde (‘het is een wetenschapper en die kan het weten’). Wetenschappers moeten ook een inkomen hebben, en raad eens wie ze betaalt? … En voor de duidelijkheid: als ze werken voor een universiteit, hoe komt die dan aan geld voor onderzoek? …. Keer op keer zien we dat bepaalde onderzoeksonderwerpen worden doorgedrukt en andere worden gestopt, meestal omdat ze ingaan tegen de belangen van de politiek en/of de grote bedrijven.
Kort gezegd, de wetenschap lijkt niet meer geïnteresseerd te zijn in vinden van de zuivere, meetbare waarheid waarvoor de wetenschappelijke methode oorspronkelijk in het leven is geroepen. Metingen zijn nu alleen nog maar belangrijk wanneer ze een bepaald idee ondersteunen. Voor de zoektocht naar de waarheid is altijd meer geld nodig, omdat er altijd meer onderzoek voor nodig is. De vraag ‘hebben we morgen nog te eten als we vandaag de waarheid ontdekken?’ is tegenwoordig belangrijker voor wetenschappers. Om economisch te overleven zijn ze maar al te graag bereid om hun kennis te verkopen aan de belangen van het bedrijfsleven en de politiek. Je zou dat een soort prostitutie kunnen noemen. In ieder geval hebben de kennisinstituten zich bereid verklaard de zoektocht naar de waarheid op te offeren voor financieel gewin, ongeacht het leed dat daarmee wordt veroorzaakt.
De beroemde verslavingsdeskundige Wayne Hall presenteerde recentelijk de resultaten van een 20 jaar durend onderzoek aan het Londense King’s College, waarin hij beweert dat die resultaten bewezen dat cannabis net zo verslavend is als heroïne. Hieruit kunnen we slechts twee wetenschappelijke conclusies trekken: Wayne heeft zijn ziel al lang geleden verkocht en King’s College is niet langer te vertrouwen.
Na de bekendmaking van Hall dook het journaille van de (sensatie)pers erop als vliegen op de … shit. Deze experts op het gebied van selectief geheugenverlies en selectieve verontwaardiging staan altijd klaar om de waarheid in te ruilen voor oorlog (inclusief de ‘war on drugs’), en namen de bevindingen dus klakkeloos over zonder na te denken en zonder ook maar enig feit te controleren. Het is verbijsterend dat Wayne Hall als verslavingsdeskundige wordt beschouwd terwijl hij niet eens erkent dat acuut afkicken van heroïne of alcohol dodelijk kan zijn, zeker gezien het feit dat dit bij cannabis eenvoudigweg onmogelijk is. Ongeacht hoeveel je gebruikt of gebruikte voordat je besloot om te stoppen, kun je niet overlijden door een afhankelijkheid van cannabis. Aan dit simpele feit werd in de meeste media geen aandacht besteed.
Er is wetenschappelijk aangetoond dat cannabis niet giftig is en dat het menselijk lichaam beschikt over een eigen endocannabinoïdesysteem (cannabinoïden die worden aangemaakt door het lichaam), dus de argumenten van fysieke schade gaan eenvoudigweg niet meer op. De tegenstanders blijven nu hameren op de mogelijkheid van verslaving, de relatie met psychologische aandoeningen zoals psychoses en schizofrenie, en slecht presteren op school. Om dergelijke argumenten moeten de echte wetenschappers die wél aan hun principes vasthouden, zoals Lester Grinspoon, emeritus wetenschappelijk hoofdmedewerker en vooraanstaand psychiater aan de Harvard Medical School, alleen maar lachen.

Elke zichzelf respecterende journalist in het Verenigd Koninkrijk moet zich toch nog herinneren wat er niet al te lang geleden gebeurde met professor David Nutt en zijn onderzoeksteam. Hij werd ontslagen bij het drugsonderzoek van de overheid omdat die overheid overduidelijk de waarheid over drugs niet wil weten. Daarbij werd de ironische verklaring afgegeven dat Nutt wel voor de overheid werkte maar inging tegen het beleid van de overheid, simpelweg omdat hij weigerde de wetenschappelijke resultaten aan te passen aan hun opvattingen over de gevaren van de diverse drugs. Er is erg veel materiaal over professor David Nutt te vinden op internet, waarin de rol van de wetenschap binnen de overheid aan de kaak wordt gesteld.
In Nederland is het huidige beleid ook gebaseerd op ondeugdelijke onderzoeken, zoals het rapport van de commissie Garretsen, waarin wordt beweerd dat cannabis met een THC-gehalte van meer dan 15% een harddrug is. Alle wetenschappelijke oppositie wordt genegeerd ten gunste van een repressief beleid dat volkomen losstaat van de realiteit. Ik kan alleen maar hopen dat de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van deze man en zijn universiteit dermate zijn beschadigd dat mensen inzien dat het hier maar om één ding gaat: corruptie.
Als dit verhaal je al droevig stemt, lees dan maar eens de commentaren onder deze artikelen wanneer ze op internet zijn gepubliceerd. Het publiek begint zich te realiseren dat er veel nepwetenschappers rondlopen en accepteert wat zij zeggen niet langer zo makkelijk als de politiek en het bedrijfsleven zouden willen.
Het is dus tijd dat zowel wetenschappers als journalisten hun zaakjes op orde krijgen, voordat nog meer mensen inzien hoe corrupt ze zijn en hun woorden nemen voor wat ze zijn: geen wetenschap maar pure propaganda.