De cannabiswetgeving in Djibouti is streng, met gevangenisstraffen voor gebruik, verkoop en teelt van de plant. Het land is bijzonder droog en dat maakt cannabisteelt lastig, maar Djibouti heeft meer last van een ander middel: qat. Dit stimulerende middel is hier nog steeds legaal en de lokale bevolking geeft er maar liefst 40% van hun inkomen aan uit.
- Hoofdstad
- Djibouti
- Inwoners
- 1,069,000
- CBD Producten
- Illegaal
- Recreationele cannabis
- Illegaal
- Medicinale cannabis
- Illegaal
- Cannabiswetgeving in Djibouti
- Mag je cannabis bezitten en gebruiken in Djibouti?
- Mag je cannabis verkopen in Djibouti?
- Mag je cannabis telen in Djibouti?
- Is CBD legaal in Djibouti?
- Mogen cannabiszaden naar Djibouti verstuurd worden?
- Medicinale cannabis in Djibouti
- Industriële hennep in Djibouti
- Goed om te weten
- Geschiedenis van cannabis
- Opvattingen over cannabis
- Wordt cannabis in de toekomst gelegaliseerd?
Cannabiswetgeving in Djibouti
Mag je cannabis bezitten en gebruiken in Djibouti?
Het is illegaal om cannabis te gebruiken of te bezitten in Djibouti. Betrapte overtreders kunnen tot vijf jaar gevangenisstraf krijgen en een boete. Het juridische systeem van het land is nogal complex omdat het zowel de sharia als het grondwettelijk recht volgt. Deze keuren elke vorm van bedwelming af – hoewel dit eigenlijk meer tegen alcohol is gericht.
Volgens de sharia-wetgeving is cannabis een ‘mukhaddirat’. Dit woord verwijst naar stoffen die de gebruiker lui of suf maken en de zintuigen verdoven. Volgens de wet is medicinaal gebruik van cannabis echter wél toegestaan, mits het absoluut noodzakelijk is.
Anders dan in veel andere Afrikaanse landen, is cannabisgebruik geen groot probleem in Djibouti. Veel mensen gebruiken liever qat, een stimulerend middel dat vergelijkbare effecten heeft als amfetamine. Het gebruik ervan is legaal (hoewel het steeds meer weerstand oproept). Er zijn schattingen dat in Djibouti 40% van het gemiddelde huishoudbudget wordt besteed aan qat, en dat is problematisch in een land waar 16% van de mensen onder de internationale armoedegrens leeft.
Mag je cannabis verkopen in Djibouti?
Zowel de verkoop als de levering van cannabis worden in Djibouti beschouwd als een zeer ernstig misdrijf, waar levenslange gevangenisstraffen op staan.
De wet is streng voor smokkelaars, maar gebrek aan geld betekent dat de autoriteiten moeite hebben om de wet te handhaven. Er vinden af en toe wel arrestaties plaats, met name in de hoofdstad.
Djibouti kent geen grote binnenlandse cannabismarkt, maar het is wél een doorvoerland. Drugshandelaren gebruiken het als een smokkelroute voor allerlei middelen. Door zijn ligging in de Hoorn van Afrika, is de haven van Djibouti ideaal om cannabis en andere drugs te smokkelen.
Djibouti ligt gunstig aan een van de drukste scheepvaartroutes ter wereld. Deze route verbindt de Rode Zee en de Indische Oceaan via het Suezkanaal met de Middellandse Zee. Er vindt smokkel van cannabis plaats, evenals van heroïne, methaqualone (Quaalude) en andere drugs. Deze komen over land vanuit India en Pakistan, via landen als Syrië en Libanon in het Midden-Oosten, en gaan via Djibouti naar de rest van Afrika.
Djibouti is tevens het belangrijkste centrum voor de smokkel van wapens naar Jemen (en daarna soms verder naar Saoedi-Arabië).
Mag je cannabis telen in Djibouti?
Het is illegaal om cannabis te telen in Djibouti, en zelfs als de boeren het zouden willen verbouwen, zou dat waarschijnlijk niet kunnen. De droge grond is weinig vruchtbaar en cannabis is geen prioriteit voor de lokale boeren. Kleinschalige teelt is mogelijk, maar zelfs daar zijn geen tekenen van te vinden.
In plaats daarvan richten boeren zich op het telen van qat, dat legaal en populair is onder de Djiboutianen. Het is een lucratief product voor dit arme land – en vormt de grootste informele economische sector. Het verbouwen en verkopen van qat is goed voor 4% van het totale bbp van Djibouti.
Is CBD legaal in Djibouti?
De wetgeving in Djibouti maakt geen onderscheid tussen cannabis en CBD, ondanks het feit dat deze laatste niet genoeg THC bevat om ‘high’ van te worden. Het gebruiken, kopen en verkopen van CBD is dus illegaal in Djibouti.
Mogen cannabiszaden naar Djibouti verstuurd worden?
Net als bij CBD maakt de wet geen onderscheid tussen cannabiszaden en de andere delen van de plant. Dat betekent dat ze niet mogen worden gebruikt, gekocht en verkocht, of naar het land mogen worden verzonden.
Medicinale cannabis in Djibouti
De wetgeving in Djibouti verbiedt het gebruik van cannabis voor alle doeleinden, en dus ook voor medicinale doeleinden. Hoewel sommige andere Afrikaanse landen het gebruik en de teelt van medicinale cannabis hebben gelegaliseerd, is dat in Djibouti nog niet het geval. En de regering geeft geen indicaties dat de wet in de toekomst zal veranderen.
Industriële hennep in Djibouti
Djibouti heeft geen hennepindustrie. Dit is niet verwonderlijk, aangezien een groot deel van het land te droog is om te bewerken. Het areaal dat wel beschikbaar is, gebruikt men voor de gevestigde plantensoorten, zoals qat.
Goed om te weten
Als je naar Djibouti afreist of er woont, is het handig om het volgende te weten:
- Djibouti is een van de droogste landen ter wereld, waardoor het eigenlijk ongeschikt is voor de teelt van gewassen als cannabis. Het behoort wereldwijd zelfs tot een van de 16 landen die bedekt zijn met minder dan 1% aan bos.
- Er is wel hasj te vinden in Djibouti, maar het is meestal van inferieure kwaliteit. Dat komt misschien omdat de markt daar zo klein is.
Geschiedenis van cannabis
Experts denken dat cannabis rond de 14e eeuw het Afrikaanse continent is binnengekomen. Deze overtuiging is gebaseerd op een archeologische opgraving in Ethiopië waar enkele bolvomige rookpijpen zijn gevonden die sporen van de plant bevatten.
Ethiopië grenst aan Djibouti, dus het cannabisgebruik heeft zich waarschijnlijk van het ene land naar het andere verspreid. Hoewel er geen hard bewijs bestaat dat het succes van de plant verklaart op het continent Afrika, denken de meeste historici dat nomadische Bantoestammen de cannabisplanten meenamen op hun reizen.
Djibouti is een van de droogste landen ter wereld, en dat maakt het onwaarschijnlijk dat cannabis er ooit met succes is geteeld. Djibouti staat echter wél al geruime tijd bekend als doorvoerland voor de smokkel van hasj.
In 1915 beschreef de Franse zeeman en auteur Henry de Monfreid bijvoorbeeld hoe hij hasj kocht van Griekse Peloponnesische boeren, die hij vervolgens legaal via Marseille verscheepte naar Djibouti. Vanuit Djibouti werd de hasj naar Egypte gesmokkeld. In 1923 werd een ander schip van de Monfreid (met tien ton Indiase hasj aan boord) op weg naar Djibouti een tijd lang aangehouden, voordat het uiteindelijk mocht doorvaren.
Nadat het land in 1977 onafhankelijk werd van Frankrijk, infiltreerde de Corsicaanse maffia de hogere niveaus van de Djiboutiaanse regering en vestigde een ‘maffia-staat’ waarin de handel in wapens, drugs en mensen een centrale rol speelde. In 1999 nam president Ismail Omar Guelleh maatregelen om de corruptie aan te pakken, wat heeft geleid tot een vermindering van de invloed van de maffia in het land.
Opvattingen over cannabis
Als islamitische samenleving heeft Djibouti, net als veel moslimlanden, een ingewikkelde relatie met middelen als cannabis. Veel islamitische culturen hebben van oudsher sterke culturele banden met cannabis (vooral hasj). Hoewel dit niet het geval is in Djibouti, is de sharia-wetgeving vaag als het gaat om ‘bedwelmende middelen’ en wordt bijvoorbeeld het gebruik van cannabis minder afgekeurd dan dat van alcohol.
Omdat het niet veel wordt gebruikt, zien weinig inwoners van Djibouti het als een probleem.
Wordt cannabis in de toekomst gelegaliseerd?
Aangezien er weinig cannabis wordt gebruikt in Djibouti, staat de regering niet echt onder druk om de wetgeving te veranderen. Nu andere Afrikaanse landen er echter voor kiezen om cannabis voor medicinale doeleinden te legaliseren, bestaat de kans dat Djibouti hetzelfde gaat doen in de toekomst.
Tot nu toe zijn geen aanwijzingen dat de regering binnen afzienbare tijd iets zal veranderen.
- Disclaimer:Hoewel alle moeite is gedaan om ervoor te zorgen dat dit artikel accuraat is, is het niet bedoeld om wettelijk advies te verzorgen. Individuele situaties zullen altijd verschillen en moeten worden besproken met een expert en/of advocaat.