Wie om medicinale redenen cannabis gebruikt of wil gebruiken, krijgt vaak te maken met vooroordelen. Sensi Seeds wil in dit artikel aantonen dat medicinale cannabisgebruikers hele gewone mensen zijn die een levensverhaal hebben. Wij stellen je hier acht cannabispatiënten voor: acht gezichten, acht situaties en één plant die helpt. Lees zelf hun verhalen.
Het gebruik van cannabis en de juridische status ervan zijn het onderwerp van een levendig wereldwijd debat. Daarbij gaat het zowel om het gebruik voor recreatieve als voor medicinale doeleinden. In de hele wereld vinden er juridische hervormingen plaats ten gunste van medicinale cannabis. Medicinale cannabis is tegenwoordig in vele delen van Europa, de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en Australië verkrijgbaar. Legalisering geeft chronisch en ernstig zieke mensen toegang tot een medicijn dat voorheen niet voor hen beschikbaar was.
In dit artikel delen we de real-life ervaringen van acht verschillende mensen wier leven door medicinale cannabis drastisch is verbeterd. Met deze verhalen hoopt Sensi Seeds een deel van de vooroordelen en stigma’s die gepaard gaan met medicinale cannabis te doorbreken, met als doel dat medicinale cannabis langzamerhand in het moderne denkpatroon wordt opgenomen.
Chris Vrzak
Deze 36-jarige ADHD-patiënt uit Hockenheim heeft twee motorongelukken overleefd, waaraan hij chronische pijn in zijn knie, onderrug en schouder heeft overgehouden.
Hij gebruikt al sinds 1994 cannabis. In 2009 kwam Chris er voor het eerst achter dat het met een vrijstellingsverklaring mogelijk was om in Duitsland cannabis te kopen. Hij had echter nooit gedacht dat hij op een dag één van de officiële medicinale cannabispatiënten van Duitsland zou worden. Als hij tegen artsen zei dat de plant bij hem werkte en dat hij daardoor geen medicijnen hoefde te gebruiken die ernstige bijwerkingen hadden, zoals diclofenac, tilidine en andere opiaten, werd hij als drugsverslaafde bestempeld en als zodanig behandeld.
Het verhaal van Chris begon al lang voor zijn motorongelukken. Nadat er als kind ADHD bij hem als kind was vastgesteld, werd hij of niet of verkeerd behandeld. Er werden hem als 13-jarige door de arts druppels en tabletten voorgeschreven, met het advies dat alles in zijn puberteit wel goed zou komen. Het gevolg hiervan was dat hij niet in staat was om op te letten, een overprikkelde geest ontwikkelde, geïrriteerd raakte, agressief was en zich slecht kon concentreren.
Kort daarna probeerde Chris voor het eerst het gebruik van cannabis en merkte dat hij zich kon concentreren en zo zijn middelbare schoolopleiding kon afronden. Zijn arts stelde daarna vast dat hij leed aan een stoornis ten gevolge van drugsmisbruik, met name door cannabis, en schreef Chris diazepam voor, een kalmerend middel.
Daarna heeft Chris talloze psychologische consulten bijgewoond en heeft hij drugsbegeleiding gekregen, waardoor zijn opleiding werd verstoord. Na een heroïne- en cocaïneverslaving van 13 jaar, twee ongelukken en een heftige burn-out in 2012, is Chris erin geslaagd zijn leven weer op orde te krijgen. De situatie begon te verbeteren toen hij van arts veranderde, de juiste diagnose kreeg en vervangende middelen kreeg voorgeschreven.
In 2013 begon hij met de aanvraag van een vrijstellingsverklaring bij het BfArM (het Federaal Instituut voor Pharmaceutica en Medische Producten in Duitsland). Met de hulp van de gerenommeerde Duitse arts Dr. Franjo Grotenhermen, voorzitter van de werkgroep Cannabis als Medicijn (ACM) en directeur van de Internationale Associatie voor Cannabis als Medicijn (IACM), diende Chris een aanvraag ingediend tot het verkrijgen van medicinale cannabis. “Zonder de steun van Dr. Grotenhermen was dit volstrekt onmogelijk geweest”, zegt Chris. Ondanks het feit dat de artsen na het gebruik van cannabis een verbetering bij Chris constateerden, werd het gebruik van cannabis altijd als verslavend gedrag beschouwd.
Vanaf de ontvangst van de documenten van de aanvraag duurde het slechts zeven dagen voordat zijn vergunning werd afgegeven. Sinds oktober 2013 mag hij officieel cannabis gebruiken. Tot op heden is er nog geen andere patiënt voor wie de aanvraag zo snel is verwerkt. Chris denkt dat dit komt omdat hij al eerder met het instituut in aanraking was gekomen en hij cannabisvervangers zoals L-Polamidon en Subutex voorgeschreven had gekregen.
Gerelateerd artikel
Chris leidt zijn leven op een proactieve manier. Hij is bezig om zelfstandige te worden en richt zich daarbij met name op het helpen van cannabispatiënten. Op dit moment bouwt hij aan een informatieplatform waar bezoekers alles te weten kunnen komen over gezond eten, duurzame levensstijl en medicinale cannabis.
Hij interesseert zich in de wijze waarop de actieve ingrediënten in cannabis en andere kruiden kunnen worden ingenomen om het beste effect te bereiken. Zijn eigen persoonlijke ervaringen en zijn liefde voor experimenteren hebben ertoe geleid dat hij een nieuwe vaporizer heeft gebouwd, waarvan het prototype bijna is voltooid. Chris wil de volgende boodschap overbrengen aan de lezers van Sensi Seeds, en met name aan patiënten:
“Blijf trouw aan jezelf! Het traject is de beloning! Zoek een arts die je vertrouwt en vraag een vrijstellingsverklaring aan. Alleen de geneeskunde kan ervoor zorgen dat cannabis in Duitsland legaal wordt.”
Tilo Clemeur
Toen Tilo 18 jaar oud was, werd bij hem epilepsie vastgesteld. Conventionele medicijnen waren niet effectief, waardoor hij ernstige bijwerkingen kreeg. De 44-jarige ging daarom op zoek naar een alternatieve therapie. In 2000 ontdekte hij dat cannabis dit alternatief kon bieden. Toen hij dit aan zijn neuroloog vertelde, werd hem geadviseerd “zich niet voor de gek te laten houden” omdat cannabis geen medicinale voordelen heeft.
Tilo zette toch door en probeerde cannabis. Hij gebruikte het zodra hij zich niet lekker begon te voelen. Nadat hij een jaar geen aanvallen meer had gehad, waagde hij de sprong en stopte hij met het gebruik van de laatste van zijn conventionele medicijnen. Inmiddels heeft hij al acht jaar geen enkele aanval meer gehad.
Sinds 2012 heeft hij een vrijstelling voor medicinale cannabisbloemen bij zijn apotheek. Inwoner van Duisburg en de eerste epilepsiepatiënt in Duitsland die een vrijstellingsverklaring van het BfArM heeft gekregen voor het verkrijgen van cannabisbloemen bij zijn apotheek.
Tilo werkt sinds anderhalf jaar als redacteur voor het tijdschrift Grow!, waarvoor hij patiënten interviewt en hun verhalen deelt. Ook geeft hij voorlichting middels lezingen op evenementen, zoals de Cultiva Hemp Expo in Wenen en de “Dampfarade” in Keulen. Hij staat zeer kritisch tegenover van het medische systeem dat artsen wel toestaat om vrijelijk opiaten voor te schrijven, maar geen medicinale cannabis zonder voorafgaande toestemming van het Duitse Federale Opiumagentschap. Bovendien zijn veel artsen gewoon bang om cannabis te behandelen als een geneesmiddel en willen zij het al helemaal niet voorschrijven, omdat zij niet in strijd met de wet willen handelen.
Zijn lezingen gaan ook over de extreem hoge kosten voor het aanschaffen van cannabis bij een apotheek: € 74 voor 5 gram, terwijl zelf gekweekte cannabis voor de eerste teelt en de bijbehorende aanvangsinvestering € 2,20 per gram zou kosten en daarna € 0,35 per gram! Hij wil de lezers van Sensi Seeds het volgende vertellen:
“Vecht voor je recht, of je nu een patiënt of een recreatieve gebruiker bent. Wij weten dat verbieden alleen maar kwaad doet. Heel veel mensen zijn hun rijbewijs kwijt omdat ze drie dagen eerder een trekje van een joint hadden genomen. Ook al is er voortdurend sprake van wekenlange leveringsproblemen en worden patiënten gedwongen om elders te gaan zoeken, toch wordt hun de mogelijkheid ontzegd om zelf te kweken. Laat je horen en geef duidelijk aan dat we allemaal recht hebben op cannabis”.
Claudia Russo
De 42-jarige Claudia Russo uit Berlijn is een weduwe met een volwassen dochter. Zij heeft een lange lijst van aandoeningen: hepatocytenhepatitis, een onregelmatige hartslag, kanker, chronische astma, posttraumatische stressstoornis (PTSS), osteochondrose, poly-directionele discusprotrusie met vacuümverschijnselen, ruggenmergbreuken, wervelkolomsyndroom, spondylartrose, verstoorde slaap als gevolg van pijn, depressie, chronisch pijnsyndroom en abdominale kanker.
Claudia werd een officiële cannabispatiënt in maart 2014, hoewel ze voor die tijd al bekend was met de plant. Zij gebruikte al jaren cannabis omdat het haar op veel gebieden steun gaf en haar geest tot rust bracht. Het duurde ongeveer zes maanden voordat zij officieel toestemming kreeg om cannabis te gebruiken. “Het wachten, het lijden en de voortdurende wachttijden op brieven deden het als een eeuwigheid aanvoelen,” zegt Claudia.
Toen bij haar de diagnose kanker werd gesteld, kreeg ze een stamcelreconstructiebehandeling waardoor zij bijna overleed. Daarna verdiepte zij zich als laatste redmiddel in de natuurgeneeskunde. Op een gegeven moment kwam ze een video tegen over de olie van Rick Simpson. Ze onderzocht dit en begon haar eigen olie te maken. De resultaten waren verbluffend, maar ze vond het middel onsmakelijk. Zij begon het verder te ontwikkelen en maakte oliën voor een breed scala aan toepassingen.
Gerelateerd artikel
Claudia heeft veel te vertellen. Tegen de artsen, de zorgverzekeraars en haar medemensen. Ondanks het feit dat zij arbeidsongeschikt is, houdt zij zich bezig met vrijwilligerswerk. Werken houdt haar in leven en leidt haar af van de pijn. Claudia verricht werk dat gericht is op de acceptatie van drugs, adviseert zieken, ouderen, verslaafden en bezorgde ouders. Daarnaast heeft ze een kleine winkel waar zij her own painted designs verkoopt. Zij is zeer actief op het gebied van drugsbeleid en helpt anderen bij het aanvragen van toestemming voor het gebruik van medicinale cannabisbloemen. Haar boodschap:
“Hennep is hoop… niet alleen dope.”
Alexander Jähn
Alexander is sinds 2002 cannabispatiënt vanwege pijn, verlamming en spastische krampen die het gevolg zijn van een ernstig verkeersongeluk. Vóór het ongeval was Alexander detailhandelaar, maar hij is nu arbeidsongeschikt. Alexander is getrouwd en heeft één kind.
Voordat hij officieel cannabis als geneesmiddel mocht gebruiken, probeerden de artsen zijn pijn onder controle te krijgen met tilidine, morfine, tramadol, fentanyl en andere medicijnen. Na het indienen van zijn aanvraag moest Alexander drie maanden wachten voordat hij toestemming kreeg om medicinale cannabis te gebruiken.
Hij was al in zijn jeugd bekend met cannabis, maar pas nadat hij ziek was geworden, kwam hij erachter hoezeer het hem echt helpt. Zijn boodschap aan de lezers van Sensi Seeds is:
“Kruiden zijn geneeskrachtig!”
Ralf Herrmann
Deze 40-jarige Heidelberger is een alleenstaande vader met een jonge dochter. Ralf gebruikt cannabis voor ADHD, een discushernia en artritis in zijn schouder.
Ralf kreeg conventionele geneesmiddelen aanbevolen in de vorm van Ritalin, Vioxx, opiaten en antidepressiva. Hij weigerde ze allemaal. Hij vond deze cocktail van medicijnen te gevaarlijk. In plaats daarvan gebruikte hij cannabis en werd hij bestempeld als een verslaafde. Waarom hij dit deed? Simpel: Cannabis was datgene wat hem weer gezond maakte en hem hielp om zijn lichamelijke pijn onder controle te houden.
Sinds 2001 mag Ralf dronabinol gebruiken. Dit werd hem destijds door zijn huisarts voorgeschreven, omdat andere medicijnen niet effectief waren. Het belangrijkste was dat het voor Ralf geen bijwerkingen had.
In de zomer van 2010 ontdekte hij dat er via de Internationale Associatie voor Cannabis als Medicijn medicinale cannabisbloemen bij de apotheek verkrijgbaar waren. Nadat hij een arts had gevonden die zijn aanvraag voor vrijstelling wilde ondersteunen, zette hij de eerste stap. Na eindeloos telefoneren duurde het voor Ralf twee maanden om de vrijstellingsverklaring van het BfArM te kunnen bemachtigen, waarmee hij bij de apotheek in Duitsland cannabis kon aanschaffen.
Het duurde echter enkele jaren voordat hij het daadwerkelijk mocht gebruiken. Hij ontving zijn goedkeuring voor medicinale cannabisbloemen in december 2010 en is blij dat hij het cannabistraject is ingeslagen. Toen hij zijn vrijstellingsverklaring kreeg, voelde Ralf zich eindelijk erkend door de maatschappij.
Gerelateerd artikel
In december 2010 waren er ongeveer 60 patiënten die als onbehandelbaar werden beschouwd en die cannabis konden aanschaffen bij hun apotheker. Momenteel zijn er bijna 300 van dit soort patiënten. Helaas is er geen enkele Duitse ziektekostenverzekeraar die medicinale cannabis dekt en daarom zijn patiënten verplicht hun eigen medicinale cannabis te bekostigen.
Ralf was één van de patiënten die medio 2014 voor de administratieve rechtbank van Keulen verscheen om te strijden voor het recht om zelf cannabis te kweken. Helaas behoorde hij tot degenen van wie de claim om zelf cannabis te kweken werd afgewezen. Ralf liet het daar echter niet bij zitten, hij ging in hoger beroep. Zijn motto:
“Legaliseer het wereldwijd.”
Christian Schulzki
Deze 34-jarige man uit Berlijn lijdt aan chronische pijn na 4 tussenwervelschijfoperaties. Zijn symptomen zijn van invloed op zijn gezinsleven en zijn sociale leven, waardoor hij vaak helemaal nergens aan kan deelnemen. Zelfs boodschappen doen is moeilijk en gaat gepaard met angst.
Daarnaast lijdt deze vakkundige slager die nu in het Saarland woont aan clusterhoofdpijn, ook wel Bing-Horton neuralgie genoemd. Deze aandoening is eenzijdig en veroorzaakt extreme hoofdpijnaanvallen die 15 tot 180 minuten kunnen duren. “Ik zou het niemand toewensen.” – Christians korte, beknopte opmerking hierover spreekt boekdelen.
Toen zijn problemen begonnen, kon hij nog steeds als orderpicker bij een farmaceutisch bedrijf werken. Daarna probeerde hij te werken als callcentermedewerker. Zijn ziekte leidde echter onvermijdelijk tot langdurig ziekteverlof, waarna hij uiteindelijk werd ontslagen.
Christian is al twee jaar thuis om te proberen terug te keren in het (werkende) leven: “Ik kan noch mijn ziekten, noch deze tegenslag, die lijkt te verergeren, accepteren.” Hij zou moeten denken aan zijn pensioen, maar hij weigert dat gewoon te doen. Hij probeert via revalidatiecursussen en medische diensten die verbonden zijn aan het Job Centre, weer voet aan de grond te krijgen.
Standaard medicijnen met ernstige bijwerkingen
Christians medicijnenlijst is lang, erg lang. ’s Morgens en ‘s nachts neemt Christian Targin in en tussendoor Capros Akut. Er is hem ook Novalgin druppels, Omeprazol ’s morgens en ’s nachts, Verapamil en zuurstof tijdens een hoofdpijnaanval voorgeschreven. Eind 2012, toen hij nog steeds Triptane gebruikte voor zijn clusterhoofdpijn, moest Christian 14 dagen lang in het ziekenhuis worden ontgift.
Andere standaardmedicijnen waren morfine, opiaten, verdovingsmiddelen, tillidine, gabapentine, Lyrica, Katadolon enz. Door het gebruik van cannabis kan hij 75% minder geneesmiddelen innemen en soms kan hij deze zelfs helemaal achterwege laten.
Christian probeerde als tiener voor het eerst cannabis. Het was nooit bij hem opgekomen om het als geneesmiddel te gebruiken, aangezien de plant illegaal is. In maart 2014 ontdekte Christian het potentieel van cannabis als medicijn. Hij zocht informatie via de media en op het internet en begon veel tijd te investeren in cannabisonderzoek.
Nadat hij drie weken lang tevergeefs was behandeld, had hij in september 2014 een gesprek met zijn pijnmanagementspecialist. De reactie van de specialist was afstandelijk en afwijzend: “Ik weet het niet, ik zou het niet doen.” Christians huisarts reageerde veel ruimdenkender en in november 2014 werd gestart met de aanvraag voor medicinale cannabisbloemen van de apotheek. Op 1 december 2014 stuurde hij zijn aanvraag naar het BfArM en hij kreeg al op 8 januari 2015 telefonisch bericht dat zijn verzoek was ingewilligd. De schriftelijke goedkeuring kreeg hij op 30 januari al, maar het leveringstekort van Bedrocan verhindert hem om zijn medicijnen regelmatig in te nemen. Zijn boodschap aan de lezers van Sensi Seeds is:
“Iedere patiënt die op de één of andere manier cannabis heeft gebruikt en die er baat bij heeft gehad, zou een aanvraag moeten indienen bij het BfArM. Als een arts nee zegt en de eerste, tweede of zelfs derde apotheek niet meewerkt: blijf het proberen. Ga naar forums en laat je informeren. Overtuig de arts. Laat je niet ONTMOEDIGEN! In de zin van… legaliseer het!”
Peggy S.
Dit is Peggy uit Thüringen. Zij is pas 30 jaar oud en voor 90% gehandicapt. Haar mobiliteit is volledig beperkt en zij heeft begeleiding nodig voor het openbaar vervoer. Peggy is sinds 2010 arbeidsongeschikt. Zij brengt graag tijd door met haar Maine Coon katten. Peggy gebruikt voornamelijk cannabis ter bestrijding van de pijn die gepaard gaat met haar gezondheidstoestand.
Peggy’s complexe diagnose
Peggy lijdt aan reuma, spier- en gewrichtspijn en polyneuropathie, aandoeningen van het perifere zenuwstelsel. Daarnaast lijdt Peggy aan Connective Tissue Disease oftewel bindweefselziekte (een niet-specifieke auto-immuunziekte die elk orgaan kan aantasten). Deze auto-immuunziekte en de polyneuropathie gaan gepaard met vasculitis, het syndroom van Sjogren, het syndroom van Raynaud en exocriene pancreasinsufficiëntie.
Bij Peggy is ook trigeminusneuralgie vastgesteld, een vorm van aangezichtspijn en gezichtsverlamming aan de rechterkant (Bell’s palsy). Zij heeft eveneens last van onvrijwillige spierkrampen aan de rechterkant van haar gezicht. Hierdoor lijdt Peggy ook aan post-herpetische neuralgie (zeer ernstige zenuwpijnen).
Bovendien heeft zij gastritis, osteoporose, endometriose, coeliakie, lactose- en fructose-intolerantie, astma en allergieën. Helaas houdt haar lijst van aandoeningen hier niet op.
Minder medicatie dankzij cannabis
Alvorens cannabis als therapie te proberen, heeft Peggy alle beschikbare opiaten, verschillende anti-epileptica, antidepressiva en slaapmiddelen geprobeerd. Zij kreeg ook cortisone en onmisbare reumamedicijnen zoals MTX, AZA, Quensyl en immunoglobuline voorgeschreven.
Vooral voor haar gezichtsneuralgie helpt bij Peggy cannabis veel beter dan de anti-epileptica. Zij gebruikt nu cannabis en neemt alleen nog maar cortisone en het opiaat oxycodon. De dosis van oxycodon heeft ze al kunnen verlagen.
Begeleiding door de pijnmanagementspecialist
Peggy’s pijnmanagementspecialist schreef haar dronabinol druppels voor nadat al het andere geen succes had gehad. Sinds 2014 is zij in het bezit van een vrijstellingsverklaring voor medicinale cannabisbloemen. Zij is erg blij dat haar specialist niet alleen openstond voor behandeling met cannabis, maar haar zelfs begeleidde bij de aanvraagprocedure.
“Zonder CBD-rijke cannabis zouden de pijnen, vooral de aangezichtszenuwpijn, nauwelijks te verdragen zijn.”
Leveringsproblemen met Bedica en Bediol maken het niet gemakkelijk.
De laatste maanden zijn Peggy’s cannabisrecepten (Bedica en Bediol) moeilijk te verkrijgen geweest. Peggy zegt dat elke dag dat zij geen Bediol en Bedica heeft, haar toestand verslechtert. Zij ervaart onmiddellijk een toename van gezichtspijn. Haar reumatische aanvallen duiken dan ook snel weer op Dit betekent dan weer dat ze meer cortisone en pijnstillers moet innemen.
“Helaas vergoedt de ziektekostenverzekeraar geen cannabis en is het een terugkerende maandelijkse strijd om tussen de 245-500 euro op te kunnen brengen als je alleen een basisinkomen ontvangt. Ik zou willen dat voor zieke mensen cannabis eindelijk door de ziektekostenverzekeraar wordt vergoed en dat de slechte beschikbaarheid ervan verbetert. Het is namelijk geen pretje om je steeds maar weer zorgen te moeten maken over de vraag of je medicatie ook daadwerkelijk beschikbaar is”.
Gerelateerd artikel
Deze 30-jarige jonge vrouw houdt van koken met hennep en cannabis. Door haar vele intoleranties wordt ze gedwongen om elke dag vers te koken en te bakken. Haar allergieën hebben dus bijgedragen tot het vinden van een nieuwe hobby waar zij volop van geniet. Peggy gebruikt hennepmeel, hennepzaad en cannabis van de apotheek.
Zij verzorgt zelf haar katten en vissen.
Michael Autrum
Michael komt oorspronkelijk uit Weisswasser en woont samen met zijn bulldog Tyson in de buurt van Starnberg.
Hij lijdt aan het chronische pijnsyndroom, in stadium III volgens Gerbershagen. De pijn houdt bij hem geen verband met een bepaalde kwaal, maar vormt een geheel aparte medische aandoening. In dit derde stadium kan zelfs een multidisciplinaire behandeling de symptomen bij slechts 30% van de patiënten verminderen. Michael behoort helaas niet tot die 30%.
Hij lijdt aan chronische pijn, allergische astma, chronisch obstructieve longziekte (COPD), artritis, omarthrose (slijtage van het schoudergewricht) en een Barrett slokdarm (slokdarmrefluxziekte). Daarnaast heeft hij zijn derde pacemaker laten implementeren. Deze 38-jarige chef-kok ontvangt een arbeidsongeschiktheidspensioen.
Michaels dagelijkse medicatie bestond uit opiaten, Lyrica, astmaspray, Fortecortin en Prednisolon.
Voor de behandeling van zijn COPD heeft hij om de 15 uur 2 liter zuurstof nodig. ’s Nachts moet hij een slaapapneu-apparaat gebruiken. Om in ieder geval een minimum te kunnen slapen, soms maar 4-5 uur per nacht, nam hij zijn toevlucht tot slaappillen.
Door het gebruik van cannabis kan hij de inname van zijn medicijnen beperken tot de helft en zijn sommige zelfs helemaal niet meer nodig. Sinds de behandeling met cannabis is zijn dagelijkse dosis opiaat bijvoorbeeld teruggebracht van 96 mg naar 12 mg en heeft hij geen slaappillen, astmaspray of Fortecortin meer nodig.
Michael heeft sinds september 2014 een vrijstellingsverklaring voor medicinale cannabisbloemen in zijn bezit. Via de media en het internet kwam hij in contact met andere cannabispatiënten zoals Claudia Russo, die wij al eerder in dit artikel hebben voorgesteld. Michael werd medio augustus 2014 door de in Duitsland zeer bekende Dr. Grotenhermen uitgenodigd om naar diens praktijk te komen en aan het eind van de maand beschikte hij over het vergunningsdocument. Ook kreeg hij veel steun van zijn longarts. Binnen tien dagen na de aanvraag kreeg Michael toestemming om medicinale cannabis aan te schaffen.
Gerelateerd artikel
Michael is momenteel bezig met de productie van een film, “Lebe dein Leben wie Michael” (Leef je leven zoals Michael). In deze film moedigt hij mensen met een handicap aan om niet op te geven. Hij deelt zijn persoonlijke levensweg met zijn ziekte, zijn handicap en medicinale cannabis.
Michael weigert zich te laten verslaan door beperkingen en door zijn rolstoel: hij speelt rolstoelbasketbal bij USC München. Hij geniet zielsveel van basketbal, teamsporten in het algemeen en activiteiten in een team. Hij zorgt ervoor dat zijn handicap hem niet beperkt tot het leven tussen vier muren. Zijn motivatieslogan:
“Berusting is het begin van het einde!”
Cannabis kan de kwaliteit van vele levens verbeteren. Alleen de wetgeving vormt nog een kloof tussen veel mensen en medicinale cannabis. Naarmate de cannabisbeweging zich verder ontwikkelt, wordt het steeds duidelijker dat medicinale cannabis toegankelijk moet zijn voor mensen die het nodig hebben, met name voor degenen wier leven zo drastisch kan worden verbeterd.
- Disclaimer:Dit artikel kan niet ter vervanging worden gebruikt voor professioneel medisch advies, een diagnose of behandeling. Neem altijd contact op met uw arts of andere bevoegde deskundigen. Stel het vragen van medisch advies niet uit en negeer medisch advies niet naar aanleiding van wat u heeft gelezen op deze website.
